Volltext Seite (XML)
-*t- 350 —ł- h* W cypresow khłCdku słćdki drĕmk spja, čakajo, hač jich t6n jandźel zbudźi. O njesmjertnosće słćdka ty nadz'ija, Ty wšitkich wodźiš do rowa k pokoju Pu<5 zahi, p6zdni z teho procha K žiwjenju zb6žnemu w Božim raju. Tam sylzow wjacy njeronja ćeřpjerjo, Jich přerži radosć, njebjeske wjesele, Přez dušu žołmja rĕki Bože Zb6žnosće njebjeskej’, wžitkim datej’. My drje tu hišće z lubosću w wutrobach, Ze sylzu w wćčku zdychnjemy hnute: „Ach! Kak ći spja ćiše!“ ale snano Bćrzy row wšitkich nas wobkhł6dkuje! (1855.) 'M Lĕsorožb. (Pjekarjowe šulske spĕwy II., 41.) Wie lieblich schallt durch Busch und Wald. jf§!ak wjeselo přez holu, kraj Zynk lĕsor6žka rži, A dolina zuk roznoša Tak do dala, da!a, dala, dala! A zeleńši so k6ždy mi Zd^ w rumnym lĕsu štom, A ž6rleško tam jasnišo Spĕch dźe přez kraj, přez kraj. Buž womłodźi I6št w wutrobi Z tym hłosom dwojitym; So pominje, štož boli mje, Kaž młha preč dźe, preč dźe. (1866.) * *-*