Volltext Seite (XML)
Bratrowscy duž powłtainy Tebje w krńnje slĕbornej Zbože, strowje! zawyskamy, Sława našom’ Karasej! Morjo wšel’kej’ Božej’ hnady Dwoju łńdź je nosyło, Dźensa dźiwy wyššej’ rady Wustupja ćim swĕtlišo; čeji ert pak domjenuje, Što po swćjbje, zastojnstwje Bćh Knjez swojim wudźĕluje, činješe tež na tebi?! Zhłosujće duž derje lyru Teho dla nam, jandźeljo, Spĕwnych darow pĕknu mĕru Wudźĕlće nam połnišo — Božej khwalbje chcedźa klinĕeć Naše truny dostojnje, Božej ĕesći dyrbja zynĕeć Přez wše hona łužiske. Wopor khwalby chcemy sobu, Z twojim naš dźak zjednoćić, Zo tak widomje bĕ z tobu Tĕn, kiž mOc ma powyšić, Dźak za miłosć, žohnowanje, Za wšo zbćžne wodźenje, Wusłyšenje, wupomhanje, Trošt a škit a wjesele. A štož přichod w swojim klini Khowa hišće za tebje, To tćn, kiž wšo derje ĕini, Wobroć zbćžnje, škituj će;