Volltext Seite (XML)
-I- 28? -S- t*, —l*)K Swjedźeński spĕw wysokočesdenemu knjezej Khrystianej Kubicy, wyššemu duchownemu a kralowsk. superintendentej, na 251ĕtnym swjedźenju jeho duchownsk. zastojnstwa, poswjećeny wot Wojerowskeho Serbowstwa 26, malelio rOžka 1857. (Serb8ke Now. 1857, 91.) !IS>y hižo nalĕće tu byio Na krasnych rdžach bohate, By wu8ypać na tebje chcylo Dźens pychu swoju darniwje; By tebje dźens tež wĕncowało Z najrjeńšim wĕncom přećelstwo, Na wutrobu ći hwĕzdu dało Kaž jasne złoto, slĕboro: To wšitko njemćhło dosć prajić, Ce z hddnym mytom doĕesćić, Nic wopomnik dosć rjany stajić A Serbow dźaknosć spokojić, Kiž z nowa dźensa wubudźena Přez duchownski twćj swjedźeń je, A zbožopřeća zwjeselena Ći přinjese najswĕrniše. Nĕ, rjeńše ĕesće Tebje pyša, Wĕnc lubosće a zasłužby, Tak zo, hdźež twoje mjeno słyša, Tam z ĕesću mjenowany sy; Lĕt pjeć a dwaceći so krasni, So lubosć twoja slĕborni, Haj, wona Serbstwu tež so jasni We duchapołnym biskopstwi. »♦*