Volltext Seite (XML)
-1 * 280 **£ _ ■f 1 S p ĕ w při rozžohnowanju našeho předela k. vicedirektora Jakuba Buka z Bjesadu. ^to swjedźeńscy sy dźensa wuhot’wana, ■Kom’ pySiš so tak Bjesada?! Aj, barba twoja ćĕmna njeje khmana Za radowanki wjesela! So w wjeselšich barbach sy hewak smjaJa, We čeřwjenycli, mćdrych nas powitala. :,: Syn swĕrny, kiž chce wopušćić će wbohu, WSak njeb’dźe cyle zhubjeny! W6n wrdćo přińdźe z cuzby swoju drćhu, Hdyž swjećiS dźeń hdy wjeseły. :,: A hdyž jeho mĕsto pot’m prćzdne njej’, Ćim wjesclši budźe naš dyrdomdej! :,: Duž božemje khodź, přećelo naš drohi, Njech zbože tebje přewodźa! Tež dźĕleni přec’ wostanjemy swoji, Tćn zwjazk je naša Bjesada. :,: Haj, strony a mĕzniki daloke Wšak swĕra a přećelstwo njeznaje. :,: ^ (12./2. 1854.) | Ponižna njezapomnička na row ! swojeho nĕhdušeho wučerja, njebo k. dr. Grebauera, j t 9./2. 1855 w Budyšinje. ! (Sorbske Now. 1856, 63.) | row, kiž nĕtk će kryje, j Dźak Serbstwa našeho I Tež swoje sylzy syje, Ty swĕrny wučerjo! 4 ***— ——-ł-*