Volltext Seite (XML)
“•f— 278 —S*“ *■* Horco bĕ ty wot nas lubowany, Drohi sy nam stajnje wšitkim był; Wot nas sy pak nĕtko wotwołany: Bbh je tebje hišće lubšo mĕł. W mjenje wjele Serbow Łazowskeje wosady: Jan Šubert z Bĕłeho Khołmca; Handrij Misnar z Třoch Ź<5n; Jan Symank z Radeki; Jan Fačka z Radski. c) Wot dźakowneje šulerki z R. ‘^zens z horcej sylzu wusywamy Tu symjo drohe styskniwje. Ach, zorno, kotrež pjeršći damy, To sam mćj luby wučeř je! Ach, wćn tu wjacy njewuči, To mje tak jara wurudźi. Wćn starał je so za nas swĕru, Kaž dobry pastyř za stadła, Zo by nas přinjesł k temu mĕru, Kiž do wĕčnosće wostawa. B6h Knjez pak nam joh’ ruče wza: Nam styskna zrudnosć zawosta. Tak husto hač ja składnosć zmĕju, Tam na keřchow přińć do Laza, Ja krjepić budu z horcej’ sylzu Tu powyšenu h6rčičku, Zo zeleni so rjeniša A budźe přeco młčdniša. (u./s. i85o.)