Volltext Seite (XML)
-I- žtš -4- *H Přećelstwa dla bĕ so stalo Wonjedźenje z kermušu, A hdźež je so spodobalo, Bĕ lćĕt k zasopřińdźenju, Ze škleńcami klinkaehu: „K lĕtu, dal’ Bńh, zaso tu!“ Hudźby krasne zwjeselenje Kocorec knjez dźĕłaše, To bĕ mćene wokřewjenje Za wutroby serbowske; Porno ćĕłej wutroba Kermuše bĕ wjesoła. Samokhwalbu kńždy znaje, Duž chcu mjelĕeć ponižny, Štćž njej’ přišoł, njech so kaje, Zo je skomdźił dobroty, Cakany wuj z Dźiwoćic Njepřińdźe tež nihdy nic. „Njej’ wńn přišoł?“ dźachu wjele, „Što je so jom’ zaprĕło? Do Nowiny pĕknje mjele, Duž chcył jeho znajomstwo; Wĕsće šewc tńn šwabelski Škdrnje jemu njesĕini. 11 Pšeńca droha abo tunja — Kermuš k lĕtu zaso je, Kermuše njej’ w swĕće runja, Duž je słowo poslednje: Wostać dyrbja ksrmuše, Dońž tu traja syw a žnĕ. m •*— *? I I (1848.) • • -5-3«