Volltext Seite (XML)
■ 243 ■ 1* Pohladach na krasne, mćcne Bože dźiwy z wječora, Widźach hwĕzdne njebjo nćcne — A hłos we mni zawoła: Hišće krasniši je teho Trćn, kiž knježi nad nimi — Wačka procha podsłćnčneho! Wćn ma stoł tež we tebi. Kak tam budźa hakle krasne Bydła našej’ zbčžnosće! Ma swĕt rjeńše nĕšto časne, Kiž wĕn předdom njebja je? — Je pak prĕni dom tak rjany, K rjeńšemu so narodźu — K tamnym honam powołany Rad so jednam ze smjerću! * Křesćanow mandźelstwo. ak jasnje a krasnje so mandźelstwo swĕći Wšĕch křesćanow, přećelow Jezusowych, Jich zbože so zeleni w zymje a lĕći, Je pĕston jich swĕrny w dnjach dobrych a złych; To čini jich wĕra, jich lubosć a swĕra, Kiž Jezus ju swjeći, ju sylni a spori, Zo wutroha k wutrobje bćjscy so hori. Na wjesołe mĕsto přez jednotu pada ^ Lĕs dobry jim wšĕdnje we spokojnosći, (Serbske Now. 1869, 59.) -s-* 16*