Volltext Seite (XML)
Druhi list s. jajioštoła Pawoła na Thessaloniskich, 2. 3. 347 6. A nĕtko wĕsce, što (jelio) zadźer- žuje, zo by so zjewił w swojim ĕasu.* 7. Přetož liižo skutkuje potajnstwo bjezbožnosoe, jenož zo by, kotryž nĕtko za- cłźeržuje, zaclźeržał, cloniž njebudźe wot- stroujeny.* 8. A telidy wozjewi so ton bjezbožnik, kotrehož Knjez Jĕzus Klirystus zniči z dychom swojeho rta a zaliubi z jas- nosću swojelio přikhada;* 9. Kotrehož přikhad je po satanowym skutkowanju ze wšej mocu a zelhanymi znamjcnjemi a dźiwami* 10. A ze wšim zawjcdźenjom njespraw- nosće za tycli,* kotřiž zahinu, clokelž luliosć k wĕrnosći njepřijachu, zo bychu zbožni byli. Tohodla pćsćele jim Bćh skutkowanje błuda, zo bychu łži wĕrili,** 11. Tak zo bychu sucłźcni byli wšitcy, kotřiž wĕrnosći njewĕrjachu, ale do nje- prawdy zwolichu.* 12. lly pak dyrbimy Boliu so dźako- wać přeco za was, wot Bolia lubowani bratřa, zo was Bćli wuzwoli jako prĕnicki k zbćžnosći w poswjcćcnju ducha a we wĕrje do wĕrnosće,* 13. Ke kotrcjž tcž was powoła přez naše evangelium k clobyću krasnosće našeho Knjeza Jĕzusa Khrystusa.* 14. Tuž, bratřa, stćjće a wobkhowajće podawizny, kotrež sće nawuknyli, njecli přez (našu) rĕĕ, njeeh jiřez naš list.* 15. Sam pak naš Knjez Jĕzus Khry- stus, a Bćh naš Wćtc, kotryž je nas lubował a (nam) dał wĕĕne pokojenje * a dobru nadźiju w miłosći, 10. Pokojuj wašc wutroby a wobkrućej (je) we wšim dobrym skutku a słowje.* STAW 111. Žada, zo bycliu /.a njeho prosyli, w nadźiji, /,o jelio přikaznje wohkhowaju; a napomina, /,o hyclin so dźelili wot křesćanow, kotřiž nochce- d/.a wohkhować, što/. bĕ zawjedł, ani z rukomaj dźełać, štož be tola sam I’awoł mjez nimi Cinił; chco pak, zo bychu tajkieh za njepřećelow nje- mĕli, ale jako hratrow napominali. Hewak pak, bratřa, prošće za nas, zo by rčĕ Boža so rozšĕrjała a wokrasnjena była, jako tež jiola was,* Ef. 6, 19; Kol. 4, 3. 2. A zo bychmy wumćženi byli wot spjećiwych a złycłi ĕłowjekow;* přetož wšitkicłi (wĕc) wĕra njeje,** 3. Ale swĕrny jc Bćh, kotryž was wob- krući a zakhowa před złym. 4. Nadźijemy pak so wot was w Knjezu, zo štož přikazujemy, tež ĕiniće a ĕinić budźeće.* 6. Nčtko wesće, ĕohodla Knjcz łiišće njopřińdźe, čohodla jelio čas, wot Wotea postajeny, tu liišće njcje. Wotpad a čłowjek hrĕcha so liišće zjawnjc njepokazuje. — 7. lłrĕšnosć drje liižo skutkuje w zmyslenju, w rĕčenju a w pismowstwje, alo tola nic powšitkownje, nic zjawnje; jeje rozšĕrjenju wohara liišćo dohry ducli, kotryž w statnych zarjadowanjacli knježi; lidyž so tonle po- wriići, potom so dale zadźeržeć njełiodźi khroliłe wnstupowanje a rozšĕrjenje hrĕšnosće a ]iřikhad bje/.božnika. •— 8. Nĕtko potajnje rozšĕrjana złosć přihotuje přikliad hje/.hožnika a jeho krotke knježstwo; dokelž Jĕzus Klirystus předohudźe jolio /, dychom swojeho rta a z jasnosću, kotraž hudźe jelio hliženje připowĕdować. Tak słaby je tamny syn zahubjenja přećiwo Jĕzusej. — 9. Syn za- liubjenja uińže jeno knjcžstwo dostać z pomocu satana; wot njeho nawjedowany budźe po zdaću spodźiwne wĕey činić a tak zaslepi a zjeha lohkowĕriwych. — 10. t. r. kotřiž do njelio wĕrja, za- wjedźe tcž k skutkain njesprawnosće. ** lijezbožny wliw zmĕje djahołske skutkowanje na tycli, kotřiž zaliinu, dokelž njewĕrja, dokelž ani luhosćo k wĕrnosći nimaju; tuž kłiosta jich B6h z tym, zo do błudow wĕrja. — 11. Kotřiž wĕrnosć zaćisnu, a njewĕrnosći přihłosuja, zasłuža sprawny sud li.iži. — 12. My mamy so Boliu dźakować, zo was wot spočatku wuzwoli k zbńžnosći, wam wudźĕ- liwši swjatosćacu hnadu a was pohnuwši k wĕrje do wozjewjeneje wĕrnosćc. — 13. K wĕrje powoła was přez evangelium, kotrež wam wopowĕdowaehmy. — 14. Wĕřće kruće wšitke wĕrnosće, njoch sym was je zertnje aho z listom wučił. — 15. t. r. pokojenje, kotrež njepřestanje, dokelž wjeśołu a zrudne podawki jenak rad wot Boha dństawa. — 16. t. r. sčiń was wobstajnych we wšim dobryni. III. 1. t. r. zo by evangelium bjez zadźĕwka so rozšĕrjało, a wot čłowjekow wšudźe jako mńc Iioža so připoznało. — 2. Pawoł ma tu nekotrych Židow we wočomaj, kotřiž w Korinthu jeho skutkowanju zawistnje zadźĕwaclm. ** t. r. wšitcy nochccdźa wĕrić evangoliu, kotrež drje słyša. — 4. Ta nadźija je we was, dokelž wĕmy, zo was Knjez podpĕra.
