Volltext Seite (XML)
Jocus comitantur euntes. Non desunt, qui sarcina vitae collecta, omnis migrationis pertaesi, unicam viam e vita in coelum medi- tantes, ad nomen Academiae, uti quondem Pyramus ad nomen Thisbes, oculos jam morte gravatos erigant, pera et baculo se ac- cingant et Lubbenam properent, ut fatis properantibus cum ami- cis repetant fata et gaudia juventutis bene collocatae. Hine quor- sum oculum vertis, novum spectaculum. Cessare sentis tandem altum silentium et diu ploratam paucitatem viatorum et vereda- riorum in viis publicis. Hospites in diversoriis et caupones in ta- bernis, mirantur coelo quasi delapsam mutationem rerum, gliscen- tem concursationem, laetum et utilem strepitum crepitumque rhe- darum, novas imperiales nundinas aut aurea secula commercii re- diviva, opinantes. Et hercle! „Ecce redit virgo t redeimt Saturnia regnet.“ Lubbenam ingressos excipit laeta turba amicorum. Hospes ab hospite tutus. Non opus est tesseris ut olim in probando jure hospitii. Quid nunc Lubbenae ipso die memoriali peragendum, non eget longo edicto Praetoris. „Est Deus in nobis, agitante calescimus illo. 11 Epitomen tarnen dabit amicus Rothius in singulari oratione. Ego vero memor demandati negotii Quasi-Procancellarii societa- tis pergam in officio. Aderant forte fortuna in coetu, quo mentio festi facta, quae- dam cara capita, familiäres, quos dudum aequalitas morum, dexteritas judicii aut festivitas ingenii nobiscum junxerat. Hi, etsi non Academici, tarnen consilii nostri religionem et amoeni-
