Volltext Seite (XML)
S. Mateja, 12. 19 28. Pojće kc mni wšitcy, kotřiž sće sprocni a wobćežcni, a ja was wokřcwju.* 29. 'W'zniiće nićj přah na so a wukńće wotc mnjc; dokclž sym ćichomyslny a ))onižncjc wutroby, a namakaćc wotpočink za swoje (lušc. 30. Přetož mńj přali je slńdki a moje brčmjo je lohkc.* STAW XII. Jřzus zamoiwja wuřownikow na sabaće kłosy šći- pacycli; wuhoji na sabaće zesklinjenu ruku; mjelči kšćuwanjaui farisejow; ninoliim wot njeho wuBtrowjenym pomči mjelčeć a dopjelni z tym Isaiasowe wčšćenje. Po wustrowjenju wobsy- njeneho, kotryž be slepy a nčmy, přepokaza fari- sejow, kotřiž jelio hanjachu, jako by přez Beel- zebuba djaboły wuhonjał; praji, zo hanjenje Duclia swjatelio so njewoda a zo budźe kćžde lianjace słowo sudźeue. ł’ismawučenym a fari- sejam za dźiwom žadacym praji, zo so jim Jona- sowe znamjo poda; a štć je jelio mać, a štć su jelio bratřa. IVe wonym času wotcńdže Jezus na sabaćc přcz žita; jebo wučownicy pak lilodni, počacbu klosy šćipać a jčsć.* Mark. 2, 23; Luk. 6, 1. 2. Farisejowje pak to widźicy rjeknyclm jemu: Illej, twoji wučownicy činja, štož so njcsluša činić na sabaće.* 3. Wńn pak rjekuy jim: Njcjsće či- tali, što je David činił, lidyž bu ldodny, a kotřiž bčcbu z nim? i. Kral. 21, 6. 4. Kak do domu Božeho zastupi, a , wustajenc khlĕby jĕdźeše, kotrež jĕsć jcmu so njeslušeše, ani tym, kotřiž bčchu z nim, ale jeno mčšnikam samym?* 3. Mćjz. 24, 9. 5. Abo njejsće čitali w zakonju, zo na sabaće mĕšnicy w templu sabat njedźerža, a su bjez winy?* (5. Praju pak wam, zo je tudy, kotryž jc wjetši, dyžli templ* 7. Hdy byšće pak wčdźeli, što je: Smil- nosć chcu a nic wopor, njebudźešće ženje tamali njewinowatycli.* * 1. Kral. 15, 22; Os. 6, 6; wyše: 9, 13. S.PřetožSyn čłowjekaje knjez tež sabata. 9. A hdyź bč wottam wotešol, přińdźe do jicli synagogi. 10. A hlej, tu bĕše člowjek, kiž mĕješe zesklmjenu ruku, a prašachu so jeho pra- jicy: Słuša so, na sabaće wustrowjeć? zo bycliu jeho wobskoržowali.* Mark. 3, 1; Luk. 6, 6. 11. Wńn pak jim rjekny: Kotry čło- wjek mjez wami, kiž by jenu wowcu mčł, by-li na sabaće do jamy padnyła, nje- přimnje a njewućehnjc ju? 5. Mćjz. 22, 4. 12. Kak wjelc je čłowjek wjacy dyžli wowca? Tohodla so słuša, na sabaće dobre činić. 13. Tuž dźcše k čłowjekej: Wupřestrčj swoju ruku. A w r ńn ju wupřestrč, a bu zaso strowa jako druha. 14. Farisejowje pak w r otšedši dźeržachu radu přećiwo njemu, kak bychu jeho skńncowali. 15. Jĕzus pak to wčdźawši, woteńdźe wottam; a sćĕhowachu jeho mnozy, a wustrowi jich wšitkich. 16. A přikaza jim, zo bychu jelio nje- wozjewjeli; r v r ' pol^ nije namakaju wšitcy na ćčle a duši wobćeženi prawy wotpočink a posylnjenje, stož druhdźe w swĕće podarmo pytaju. — 30. t. r. winowatosće, kotrež moja wučba nakładuje, a moje kaznje su snadne a pn dopjelnjenju wokřewjace, dokelž sebi nježadaju, khiba štož k zbo- zownemu žiwjenju w casu a wĕcnosći wjedźe. M6jzesowym zakonju (5. M6jz. 23 T 25) bĕ pućowarjam k zmĕrowanju liłodu dowolene, kłoski šćipać a zornjatka wužiwać. — 2. t. j. hćršachu so tohodla, dokelž mSjachu šćipanje kłćskow uui»k ĕł0 ’ - k ° treŹ bĕ na sabaće zakazane - — 4* Kaž bĕ Davidej w času nuzy dowolene, zo swjećeny khlčb wužiwaše, tak je tež mojim wučownikam dowolene, kłćski šćipać, hdyž jich hłćd čwĕluje. — o. Z rĕzanjom woporneho skotu a z druhim pn woporach trĕbnym dźĕłom njezhrĕša mĕšnicy, dokelž tuto ćežke dźĕło wukonjejcy Bohu słuža. — C. t. r. knjez templa. — 7. hl. Oseas 6, 6; njewino- watych t. j. mojich wučownikow, kotřiž njejsu lohkomyslnje, ale z nuzy kłćski šćipali, dokelž bĕchu hłodm. — 10. t. r. jako wonječesćerja sabata, hdyž wustrowjenje čłowjeka na sabaće za dowolene dźem. 2*
