Volltext Seite (XML)
List s. japoštoła Pawoła na Filippenskicli, 1. 331 ohodla, moji najlubši a požadani bratřa, inojc wjcsclo a moja krona,* stojće tak w Knjczn,** najlubši; 2. Eyodiju prošn, a Syntyclm napomi- nam, zo byštej jeueje mysle bylcj w Knjezu.* 3. Tež tcbje prošu, wčrny t-owařšo,* pomliaj jimaj, kotrejž stej ze muu so prćcowalej w evangeliu z Klementom a druhimi niojimi pomocnikami, kotrychž mjcna su w knizy žiwjenja.** 4. Wjeselće so w Knjeźu přeco;* zaso praju, wjeselće so. 5. Waša mernosć budź wĕdoma wšit- kim čłowjekam; Knjez je blizko.* (5. Wo ničo njebudźće starosćiwi; ale we wšej inodlitwje a prćstwje z dźakpra- jenjom njech su zjewjene waše žadanja před Bohom.* 7. A pokoj Boži, kotryž přesahuje wšitkćn rozom, škituj waše wutroby a waše mysle W Khrystusu Jĕzusu.* 8. Hewak, bratřa, štožkuli je prawe, štožkuli přistojne, štožkuli sprawne, štož- kuli swjate, štožkuli lubozne, štožkuli ma dobrc mjeno, je-li nĕkajki dobry počink, je-li khwalba krutoby, na to myslće.* 9. Štož tež nawuknyšće a dćstašće a slyšešće a widźešće na mni, to eińće; a Bćh pokoja budźe z wami. 10. Zwjeselich pak so w Knjezu jara, zo skćnčnje jćuu zaso rozkćčšćc wstarosći- wosći za mnje, jakož tcž bčšće starosćiwi; ale njemeješće mćžuosće.* 11. Njepraju to nuzy dla; přetož ja sym nawuknyl, dosć meć na toni, štož mam.’ 12. liozymju tež poniženy być, rozymju tež nadosć mčć (wšudźe a we wšim sym wuwučcny); syty a ldćdny być, nadosć mčć a nuzu ćerpjeć; 13. Wšitko mćžu w tom, kiž jnje po- syluja.* 14. Tola derje sće čiuili, zo sće dźčl mčli na mojej nuzy.* 15. Wčsće pak tež, wy Filippensey, zo při spočatku evangelia, lidyž woteńdźech z Macedonije, žana cyrkej ze mnu njc- zastupi do zjednoćeństwa daća a dćstaća, kliiba wy saini;* IV. 1. Jakož tym, kotřiž dobycliu, krona abo wĕnc jako Sestne myto so wudźĕli, tak mje- mije l’awoł Filippenskich tudy swoju krńnu, dokelž liorliwe křesćanske žiwjenje, kotrež be I’awoł mjez nimi zbudźił, bĕ za njelio najrjeńše čestne myto. ** t. r. wostańće dobri křesćenjo. — -• IJeštej to žonskej, kotrejž za rozšĕrjenje evangelia pilnje dźĕłaštej a drje so přokorištej; toliodla napoinina jeju I’awoł k přezjenosći. — 3. To bĕ biskop, kotremuž mĕješe so list přepodać, a to- liodla so njemjenuje; je prošeny, zo by žćnskej wujednał. ** Nĕkotři mĕnja, zo je to swjaty Klemeus romski, štwćrty bamž; druzy pomocnicy njejsu wosebje mjenowani, B6h jicłi znaje, dokelž su za- pisani w knizy žiwjenja, t. r. B6h ma jicli w ponijatku, zapisuje sebi takrjec tych, kotřiž za roz- šĕrjenje evangelia dźĕłaju, zo by jim płaćił z wĕčnym žiwjenjom. — 4. Wjeselće so, zo sće z Knjezom ]iřez wĕru tak nutrnje zjednoćeni. — 5. Knjez w krotkim přińdźe a wy budźeće wnmoženi wot wšołio ćerpjenja a dowjedźeni do wĕčnelio wjesela; w tutej nadźiji budźće spokojni a jiřećiwo bližšemu pokorni, dobroćiwi. — (i. Starosć wo časno njedyrbi was znjepokojić; ale z dowĕru wobroćće so k Bohu, z dźakom za dostate dobroty zjednoćće prostwy wo nowe hnady. — 7. Fokoj Boži, t. j. dobre swĕdomjo, zo sće z Boliom wujednani a zo mćžeće bjez stracha być w nastupanju wĕeuosće; won tež w najwjetšich ćerpjenjach wjesołosć wutroby dźerži a njebywa wot wšĕdnelio rozoma za- přijaty; t6n pokoj, kotryž Jĕzus swojim sprawnym wobradźa, zakita was přede wšĕmi lečenjemi wašich njepřećelow. — 8. K wobzamknjenju napomina japoštoł k wšĕm druhim dobrym počinkam křesćanskeho žiwjenja. — 10. Znowa wupraja swoje wjeselo nad darami, kotrež bĕchu jemu posłali. Kaž štom, lidyž znowa kćĕć počina, pokazuje, zo je liišće žiwjenje w nim, tak pokazašće tež wy křesćanske žiwjenje přez podpĕru, z kotrejž so na mnje dopomnišće; nic jako byšće prjedy na mnje njemyslili a wo mnje starosćiwi njebyli, ale njemĕješće časa a přiležnosće. — 11. Njekliwalu was ze sebičnosće, zo z wašej darniwosću mojej nuzy na pomoc přińdźešće, ale wjeselu so na wašim zmyslenju, dokelž nuzu ja znjesć nawuknych. — 13. Přez Jĕzusa, kiž we wšim posylnja, znjesu nuzu runje tak derje, jakož bohatstwo. — 14. Kunjež nuzu ćerpjeć nawuknycli, sće tola khwalby hćdni, zo mi na pomoc přińdźešće, a na mojej nuzy nutrny dźĕl bjerjošće. — 15. Iližo, hdyž wam počacłi evangelium wopowĕdować a Macedoniju zaso wopušćich a do Acliaje ćehnjech, bĕšće wy jenička wosada, kotraž za .to, štož dćsta, tež nĕšto poda; wot was samych dćstawach časne dary za duchowne, kotrež wam podawach.
