Volltext Seite (XML)
31G List s. japoštoła Pawoła na Efesskicli, 2. wožiwi nas sobu z Khrystusom, ! přez \ kotrež je B<5h přihotował, zo bychmy kotrehož rnilosć sće wumoženi), ; w nich khodźili* 6. A zbudźi nas sobu a sčini, zo bych- j 11. Tohodla spominajće, zo učhdy wy my sobu scdźeli w njebjesach w Khry- pohani w mjasu, kotřiž sće njewobrezanje stusu Jčzusu,* mjenowani wot tych, kotřiž so mjenuja 7. Zo by pokazał w přichodnych časacłi j wobrĕzk we mjasu z ruku scinjeny, přenadobue bohatstwo swojeje hnady w j 12. Zo bĕšće w tamuym času bjez Khiy- dobroćiwosći k nam w Khrystusu Jĕzusu.* j stusa, wotdźĕleni wot wobkhada z Israe- 8. Přetož z hnady sće wumoženi přez j lom a hosćo slubow, njemĕjcy nadźije na wĕru, a to nic ze sebje; přetož to je dar slubjcnjc a bjez Boha na tomle swece. I5oži,* ■ 13- Nĕtko pak bušćc wy, kotřiž bĕšćc 9. Nic ze skutkow, zo by so nichtć | nĕhdy zdaleui, blizcy přez Khrystusowu njekhwalił.* j krej.* 10. Přetož jeho dźĕło smy, stworjeni | 14. Přetož won je naš pokoj, ^ kotryž w Khrystusu Jĕzusu k dobi-ym skutkam, | z wobeju jene sčini,* wotstroniwši sćĕnu 6. Jĕzusa zbudźiwši wožiwi Boh tež nas, Židow a polianow duchownje, t. r. z ducliowneje smjerće, do kotrejež bĕclimy přez hrĕchi padnyli, k žiwjenju ltnady. Jĕzusowe zbudźenje je přicina, pret znamjo a zawdawk našeho duchowneho wožiwjenja. To pak sta so, uic po našicli zasłužbacli, ale ze sameoe miłosće, na kotrejž je B6h njeskončnje bohaty. Pawoł wopisuje płody wumoženja tak ziwje, jako bychu nĕtko hižo dokonjane byłe, jako hychmy liižo z nim w njebjesach knježili. Wopraw ze jc wot Boha skutk wumoženja cyle dokoujany, a wšitke hnady, lcotrež so sprawnym nowe 10 za onja w bĕhu časa k jicli wozboženju wudźĕleju, su wot Khrystusa dobyte a takrjec w mm zapołozene. Jakož wšitcy liač do najposleńšeho čłowjeka w Hadamje zhrĕšicliu, tak budźa tež wsitcy w ry stusu wožiwjeni a do njebjes přesadźeui. Jakož smy potomnicy lladamowi, tak smy tez stawy Kłirystusowe, a toliodla stanje so nad nami to sarne, štož je so z Khrystusom stało. 7. Jacoz swjaty japoštoł liižo prjedy (1, 6. 12. 14) wtizbĕhowaše, zo je wumoženje přez Khrystusa so do- konjało, zo by B6h česćeny a khwaleny był, tak wuči, zo tež přez wožiwjenje a wozbozenje cło- wjestwa, kotrež so w přichodnym času, t. j. we wĕčnosći dokonja, bohatstwo Božeje hnady a do- broćiwosće nadobnje pokazuje. — 8. !). Wumoženje a wozboženje njejsmy sebi ze skutkami zasłuzili, ałe to je hnada Boža; my jeno wĕrjachmy słowej Božemu a činjaelimy, štož bu narn porucene, to je uaša přisłušnosć, ale zo so nam wĕrnosće Bože wopowĕdowachu, a zo so k wĕrje pohnuchmy, to je linada Boža we nas dokonjała. Naše wozboženje je potajkim skutk Božeje dobrociwosce, a nichtć njemože so z tym kliwalić, zo je sebi ze skutkami je zasłužił. To pak njesmĕ so tak zro- zymić, jako bychu wot wosprawuj enelio dobre skutki, kaž to cyrkej wuči, so njezadałe; tu reci Pawoł wo skutkach před wosprawnjenjom, a tute njemožachu nam wozboženje zasłuzić. Wo- sprawnjeny pak dyrbi z hnadu Božej sobuskutkować. — 10. Wosprawnjeni su kaž znowa wot Boha stworjeni; dokelž pak m6žo jeno B6h stworić, tohodla mjenuje japoštoł wosprawnjenycli .> dKeł0 Bože“, stworjcne w Khrystusu, t. r. wosprawnjeni su w Khrystusu jako jelio stawy; znowa buchu stworjeni k dobrym skutkam, kotrež maju wosprawnjeni dokonjeć, a tute su takrjec płody wosprawnjenja. Hobre skutki pak Bćh spřihotow r a, t. r. ze swojej hnadu pohnu wosprawnjenyc i kdobrym skutkam, a podpĕraše je; a wosprawnjeny ma ze swojej swobodnej wolu w mch khodzic, t. r. je dokonjeć, tak zo k dobremu skutkej sobuskutkuje B6h a tež čłowjek. -— . awo dopomina nĕtko tycb čitarjow, kot/iž so pohanstwa wobroeichu, na jich prjedyše hubjenstvvo, zo bychu ćim jasnišo wulkosć dobroty, kotruž jim křesćanstwo zepřihotowa, spćznali. Najprje y ja poštoł spomina na zwonkowny rozdźĕl, kiž je mjez Židami a pohanami, na wobr zanje; izo toho zwonkowneho w mjasu dokonjanelio wobrĕzanja dła hidźachu Zidźa pohanow, jic i ,,njewo i rĕzanje“ abo „njewobrĕzani“ mjenujcy; tola tu wselakosc jeno mjenuje, zo by wazmse wse a kosće k dopokazej jicli liubjenstwa rozestajił. Poliani bĕchu bjez Khrystusa, Zi źa mejac m Khrjstusa słubjeneho, w nadźiji na njeho njesechu wšĕ wobćežnosće žiwjenja; wuzwoleny lud Boz! bĕ přez nabožne a narodne zarjadowanje mjez sobu kruće zwjazany, a k tomule wužitnemu zwjaz u pohani njesłušachu; pohaui bĕchu jeno hosćo slubow, kotrež bĕ B6h z Abrabamom a ru nmi pa triarchami sčinił, a tohodla njemĕjachu prawa na slubjene kubła; pohani njemĕjachu am nadzije na slubjeneho wumožnika, a skćnčnje bĕchu bjez Boha, njeznajachu werneho Boha, njemozac u tohodla k njemu swoj wućek brać we horjach. - 18. Nĕtko pak sće sobuwumoženi přez Khrystu- sowu smjerć ua křižu, a tohodla sće bliže stupili a podźčl wšitkich slubjenjow a hnadow Bozich Jćstali. — 14. Khrystus je pokoj přinjesł mjez židowstwom a pohanstwom; před nim bĕ njepřecel-
