Volltext Seite (XML)
List s. japoštoła Pawoła na Galatiskich, 4. 309 14. Njezacpĕšće a njewotpokazašće; ale j jako jandźela Božeho nije přiješće, jako Klnystusa Jčznsa* 15. Hdźe je nĕtko waše zbćžnokliwa- lenje'? Přetož swĕdčeuje wam dawam, zo hiidźešće, luly by mćžno bylo, sebi woči wntorhli a mi dali.* 16. Bnch tohodla waš njepřećel, dokelž wam wĕrnosć prajacli?* 17. Horja so wo was njeprawje; ale wuzamknyć was chcedźa., zo byšće wo nich so horili.* 18. Wo dobreho pak hořće so w do- bryni přeco, a nic jeno, lidyž sym pola was přitomny.* 19. Moje dźĕćatka, kotrež znowa z bo- losću porodźam, haĕ so Klirystus we was wutwori* '20. Bych pak pola was być chcył nĕtko a swćj hłćs přemĕnić, dokelž sym w nje- wĕstosći wo was.* 21. l*rajće mi, kotřiž pod zakonjom być chceće, njejsće zakoń ĕitali?* 22. Přetož pisane je: „Abralnim inĕješe dweju synow, jenoho ze słužowneje, a jenoho ze swobodneje." 1. M6jz. 16,15; 21,2. 23. Ale tćn ze słužowneje je po mjasu narodźeny, tćn ze sw'obodneje pak přez slubjenje* 24. To pak je z přirunaujom prajene.* Přetož to staj dwaj zakonjej, jedyn ua liorje Sinai, k słužownosći porodźacy, kotryž je Hagar; 25. Přetož Siuai je liora w Arabiji, kotraž zwisuje z tytn Jeruzalemom, ko- tryž uĕtko jc, a słuži ze swojimi dźĕćimi* 14. S. Pawoł dopomiua, z kajkej radosću Galatiscy jelio a křesćanske wčruosee přijaclm, lidyž je prĕui kroe wozjewješe, hae runje so to sta „w słabosći mjasa“; najskerje be Pawoł tebdy khorowaty abo hinak ćĕsnjeny, štož be za nieh pruhowanje; tola jelto njezacpřchu, ale z najžiwišej zahorjenosću přijachu. — 15. Tehdy zradowachu so Galatiscy nad Pawołowym přikhadom a jich lubosć k njemu njemĕješe mjezy, najwjetši wopor clteychu za njeho přinjesć.^— 16. Maće mje tohodla za swojeho njepřećela, dokelž wam po wĕrnosći poroki einjaeh, druhi kroć was wopytawši. — 17. Wina toho, zo sebi mje nĕtko tak mało wažiće, su błudui sebieui wučerjo, kotřiž za wašim spodobanjom łoja, a was wot wšĕeh druhieh wučerjow wotwobroćeju, zo byšće jeno jim přisłušeli. — 18. t. r. ia pak was napominam, zo byšće zahorjoni byli, nic za tamnyeh sebicnych wučerjow, sym. v . - tak předstaja so tudy jako jich mać, kotraž z bolosću swoje dźĕći porodźa; tak tež Pawoł nĕtko drulti krćć Galatiskich z bolosću takrjee porodźa z błuda ke křesćanskej wĕrnosći, za kotruž bĕ jieli hižo prjedy dobył, jich wobroćejo. Jeho bolosće za nich traja, liač so Khrystus w nich wutwori, t. r. hdyž budźa znowa dospołni křesćenjo. — 20. t. r. nĕtko bycli z wami, hdy bych tam přitomny był, ltinak rĕeał, jako prjedy, a bych swćj hłos přemĕnił, za tym hač wobstojenja žadaju, tu porokujo, tam napominajo, tu prošo, tam zaso pokojejo; njepřitomny njewĕm, lcotry hłćs by najpnliodntst był. 21. Japoštoł přizamkuje so nĕtko zaso k wučbje, kotruž bĕ hač do 10. rjadka rozestajał wo pontĕrje židowstwa ke křesćanstwu, zakonja k evangeliu. Ze zakonja samoho, hdyž so kedźbnje čita, dyrbi koždy spćznać, kak njerozomnje tćn čini, kiž wot evangelia zaso pod zakoń so wrćća. Pawoł dopokazuje to z podawkom z Abrahamoweho žiwjenja. 23. Ismael, syn, kotrehož mĕješe Abraham z Hagaru, bĕ po mjasu rodźeny, t. r. bjez dźiwa, Abraliam mĕješe w telidyšich lĕtacli hišće płodźacu m6c aHagar bĕ hišće młoda; syn Isaak pak, kotrehož mĕješe Abraham ze Saru, bu přez slubjenje rodźeny, t. r. přez dźiw iio/.i, dokelz Abraham beše tehdy hizo 100 a Sara 90 let. 24. t. r. ton podawk znamjenja wyšše wĕrnosće, pokazuje na přichodne wĕcy, je potajkim předznamjo hnadow Khrystusoweho kralestwa. „To staj dwaj zakonjej" abo slubaj, t. r. tamnej dwĕ žćnskej, słužowna a swobodna, předznamjenjatej dwoji zakoń, stary a nowy, přez kotrejž clicyše Boh čłowjestwo k zbćžnosći, za kotruž bĕ stwoijene a kotruž z lirĕehom zhubi, znowa dowjesć. — 2o.^ Slub, kotryz Bćh zM6jzesom na horje Sinai sčiui, podćisny israelske dźĕći k słužbje zakonja, bĕše mać, kotraž swoje dźĕći k słužownosći płodźeše a w llagarje předznamjenjena, kotraž Abrahamej Ismaela po- rodźi, z kotrehož Arabowje abo Ismaelitowje pokhadźeju; w Arabiji pak je hora Sinai, na kotrejž bu Mojzesej zakoń daty; tuž zakoń njesłuša po prawym do slubjeneho kraja, ale do Arabije. Kotřiž předstaja tohodla Hagar, dokelž je ze swojimi dźĕćimi tež słužownosći zakonja podćisnjeny,
