Volltext Seite (XML)
306 List s. japoStoła Pawoła na Galatisldch, 3. 7. Spdznawajće tak, zo su ći, kotřiž su 7 wčry, Abrahamowi synowje.* 8. Dokelž pak Pismo (loprjedy wĕdźeše, zo z wĕry Bćh ludy wosprawnja, před- powĕ Abrahamej: „W tebi budźa žohno- wane wšitke ludy." l.M6jz. 12, 3. 9. Potajkim kotřiž su z wĕry, budźa z wĕriwym Abrahamom žohnowani.* 10. Přetož kotřižkuli su ze zakońskich skutkow, su pod poklećom. Přetož pisane je: „Poklaty (je) kćždy, kiž njewostanje we wšim, štož je pisane w knizy zakonja, zo by to ĕinił.“* 5. M6jz. 27, 26. 11. Zo pak w zakonju niehto so nje- wosprawnja pola Boha,* je znate; „přetož sprawny je žiwy z wĕrv.“** Hab. 2, 4; Rom. 1, 17. 12. Zakoń pak njeje z wĕry, ale „štož je* dokonja, budźe žiwy přez nje.“ 3. M6jz. 18, 5. 13. Khrystus je nas wukupił wot po- klcća zakonja, jako bu za nas poklece, — dokelž je pisane: „Poklaty kńždy, kiž wisy na drjewje,“ —* 5. M6jz. 21, 23. 14. Zo by na ludy požohnowanje Abra- liamowe přišło přez Khrystusa Jĕzusa, zo bychmy slubjenje Duclia přijeli přez wĕru.* 15. Bratřa, (po ĕłowjesku praju),* nicłito tola wobkrućeny zwjazk ĕłowjeka njezbĕha, abo k njemu njepřidawa. 16. Abrahamej buchu slul)jenja prajene a jeho symjenju. Njepraji (Pismo): „a symjenjam“, jako WO mnoliich, ale jako wo jenom: „a twojemu symjenju“, kotrež je Khrystus* 7. t. r. jako bu Abraham jeno přez weru, bjez zakońskich skutkow wosprawnjeny, tak su jeno ći Abrahamowi synojo, a su wosprawnjeni, kotřiž wĕrja, a nic tamni, kothž jeno na zakonske skutki so spušćeju. — 8. !). Swjate Pismo abo ton, kiž je spisa, spćzna, wot Boha rozswĕtleny, iĕttysacy do prĕdka, zo B6h přez weru wšitke ludy, abo štož je to same, wšitkich pohanow wo- sprawni; tohodla bu Abrahamej předpowĕdźene, zo budźa w nim, t. j. w jeho symjenju abo potom- niku, w Khrystusu, přez wĕru do Khrystusa wšitke ludy žohnowane, t. r. wosprawnjene, potajkim nic přez zakońske skutki. Wĕra do Khrystusa přinjese wšitkim ludam žohnowanje, t. j. wospraw- njenje, kaž bu Abraham žohnowany, dokelž wĕrješe. — 10. Zo ze zakońskich skutkow zohnowanje phńć njemćže, spćznawa so z toho, zo wšitko to, štož zakoń postaja, čłowjek po skucenym lirĕso prawje dokonjeć njezamože, a zo jelio tohodla pokleće trjechi, kotrež zakoń na přestupnikow wu- praji. Tutomu pokleću wuńdźechu sprawni wćtcy stareho zakonja jeno přez wĕru do Klirystusa, přichodnelio zbožnika. — 11. t. r. zo nicht6 zakońske postajenja tak derje a dospołnje njedokonja, zo by pola Boha wobstać mćhł, je znate. ** Žiwjenje duše ma jeno sprawny, a tute žiwjenje do- l)udźe sebi z wĕry do Klirystusa, zo wšo to wĕri a dokonja, štož Khrystus wuči a poruča; tak wosprawm so a dobudźe sebi swjatosćacu hnadu, prawe duchowne žiwjenje; hl. Rom. 1, 17. — l’-. t, r. štćz zakońske postajenja wšitke a prawje dopjelnja, podpĕrany wot hnady Božeje, tomu jeno može zakoii žiwjenje duše poskićeć. Zakoń sam na sebi, po pismiku, nježada sebi wĕry, a tohodla njemćže am ducliowne žiwjenje w čłowjeku zbudźić. — 13. Khrystus je nas Zidow wot pokleća, kotremuž bĕclimy, zakoń stajnje přestupujcy a tak lirĕšicy, podćisnjeni, z tyrn wukupił, zo bu sam za nas poklece, t. r. zo naše přestupjenja a hrĕchi a z tym hnĕw Boži na so wza, a tak hłuboko so pomži, zo na drjewje křiža wumrĕ a přez tule smjerć tež zwonkownje, před wšitkim ludom pokaza, zo clice za poklateho, t. j. z ludu wustorčeneho płaćić; přetož po Mćjzesowym zakonju buchu wotprawjeni k powyšenju khostanja na drjewo powĕsnjeni k znamjenju, zo su z ludu wustorcem; tola njesme- dźacliu přez noc na drjewje wisajcy wostać, zo njebychu swjaty kraj wonječesćeli. Z tutej tak wohidnej smjerću chcyše Khrystus zjawnje dopokazać, zo hnĕw Boži cyle na so bjerje, a sam pokleće zakonja cyle zbĕha. — 14. To pak so sta, zo by žohnowanje Abrahamej date: _zo mjenujcy přez Khrystusa wšitke ludy so wosprawnja, tež woprawdźe mjez wšitke ludy, t.j. mjez pohanow so rozšĕrjało a zo bychu wšitcy slubjeneho Duclia swjatelio, tćnle najwosebniši płod Khrystusowelio wumćženja a lcorjeń wosprawnjenja a přeznaturskeho žiwjenja dćstac mćhli. Zo pak by koždy woprawdźe hnadu Ducliu swjateho dćstał, dyrbi wĕrić. Z tym je l’awoł dopokazał, za čimž so w rjadku 2. prašeše, zo su Galatiscy hnadu Ducha swjateho z wĕry do Khrystusa dćstali a nic ze zakońskich skutkow a zo je toliodla błazniwosć, so z nowa k zakońskim skutkam wobroćić. 15. t.. r. ze wšĕdnelio čłowjeskeho žiwjenja přikłady bjeru k dopokazej swojeje wučby. Pawoł rozestaja w sćĕhowacych rjadkach, zo ma Abrahamowe žohnowanje, t. j. wosprawnjenje swoje žćrło w slukju, kotryž bĕ B6h z Abrahamom sčinił. T6nle slub njebu přez pozdźiši zakon złiĕhnjeny; zakoii meješe jeno na dopjelnjenje slnba, kotrež so přez Kkrystusa sta, přihotować, a čłowjekow k spćznacu lireš- nosće dowjesć. — 1)5. Kaž so čłowjeske wobkrućene wotkazanje njezbĕlia, tak tež nic wotkazanje
