Volltext Seite (XML)
Druhi list s. japoĕtoła Pawoła ua Korintliskioh, 8. 293 8. Nic jako bych rozkazowal, to praju, ale zo bych při horliwosći druhich tež wašeje lubosće woprawclźitosć pruliowal;* 9. Přetož zuajeće milosć našeho Knjeza Jĕzusa Khrystusa, zo bu was dla khudy, hae ruuje bĕše bohaty, zo byšće přez jeho khudobu wy wobohaćeni byli.* 10. A radu w tom dawam; přetož to je wani wužitne, kotřiž sće nic jeno ĕinić, ale tež chcyć prjedy počeli we lońšim lĕće.* 11. Nĕtko pak tež w skutku to doko- njejće, zo by, kaž bĕ dueli zwolniwy k cłicyću, tajki byl tež k dokonjenju z toho, štož maće.* 12. Přetož je-li wola zwolniwa, je spo- dobna po tom, štož ma, nic po tom, štož nima.* 13. Přetož njepraju, zo bychu druzy woloženje mĕli, wy pak horjo, ale (zo by bylo) po runosći.* 14. W nĕtčišim času njech waš nad- bytk jich njedostatkej pomha,* zo by tež jich nadbytk wašemu njedostatkej był k pomocy, zo by runosć była, kaž je pi- saue: 2. Mĕjz. 16, 18. 15. „Štož mnoho (nazbĕra), njemĕ nad- bytk, a štćž mało, njemĕ přemaIo.“* 2. Moj/,. 16, 18. 10. Ale Boliu dźak, kiž da tu sanm horliwosć wo was tež do wutroby Tita; 17. Přetož napominanje drje dćsta (wote mnje); ale dokelž bĕše horliwiši, je ze samsncje wole k wam šoł.* 18. Pćsłachmy z nim tež bratra, ko- trchož khwalba w evangeliu je we wščch cyrkwjach; * 19. Tola nic jeno to, ale wćn je tež postajeny wot cyrkwjow za towařša našeho pućowanja při tcj milosći, kotraž so wot nas wobstara k česći Knjeza a po našej dobrej woli.* 20. Zwijamy so toho, zo by nas nĕclitć hanil při tejle poluosći, kotraž so wot nas wobstara.* 21. Přetož hladamy za dobrym nic jeno před Bohom, ale tež před člowjekami.* liom. 12, 17. 22. Pćsłachmy pak z nimaj tež našelio bratra, kotrehož smy často jako starosći- weho we mnohich wĕcach wuspytali, nĕtko pak wjele starosćiwšeho přez wulku dowĕru k wam. * 8* Njepřikazuju wam, ale jeuo toliodla was k daruiwosei uapomiuam, zo bych, hdyz su druzy, t. r. wosebje Macedouscy tak starosćiwi, tež wašu dobroćiwu wutrobu spozuał. — >)• Lubosć Khry- stusa, kotryž bu čłowjekow dla tak khudy a njemeješe, hd/.ež by hłowu połožił, Mat. 8, 20, zo by nas z duchownymi kubłami wobohaćił, dyrbi was k darniwosci pohnuc. 10» Kadźu wam jeno, dokelž je to za was wužitne, poručeć pak njetrjebam, dokelž chceće sami wot so jałmožnu podawac, a sće před Macedonskimi to činić wob/.amkli a tak tez cinic poceli. 11» 8tož sce prjedy chcyli a činić počeli, to dokonjejće nĕtko w skutku a po swojim zamoženjn. — 12. Boliu spodoba so naša wola, hdyž dawa za tym liač ma a može, a Iloli njesudźi nas po tom, stoz njemozemy, ale hlada jeno ua zwolnosć wutroby. — 13. Pře/, jałmožnu ma so njestajnosć w zamoženju wurunać; jał- možna pak so njedawa, zo bychu ći, za kotrychž so wona hromadźi, k zamozenju přišli a ci, kotřiž ju dawaju, do nuzy. — 14. Kotřiž maće nčtko wjacy zamoženja, možeće tola wokhudnyć, a woni mćža woboliatnyć, a potom zmeja tež woni winowatosć wam pomliać. — 15. Israelske dźĕći w pusćinje manna hromadźicy nazbĕrachu sebi jedyn wjacy a drulii mjenje, ale^ hdyž so mĕrješe, mĕješe koždy jenak wjele. >Štož so tu sta přez dźiw Uoži, ma so mjez křesćanami přez lubosć stać, njerune ma so wurunać. — 16. 17. Pawoł poruča nĕtko Korinthskim tych, kotřiž maju jałmožnu hromadźić; před druhim Tita, kotremuz je B6h, praji won, tu samu starosći- wosć wo wašu zbožnosć do wutroby zašćĕpił, kaž mi; won drje bu wote mnje napominany, zo Jiy k wam šoł, by pak tež bjez mojeho napominanja k wam přišoł. — 18. 19. Mjenje tamneju, kotrajž lita přewodźeštaj, njejstaj znataj. Prĕni bĕ wo rozšĕrjenju evangelia jara pilny a je khwaleny^po^cyłej cyrkwi; ale nic jeno to, won bu wot cyrkwje postajeny, zo by rnje přewodźał a při tutej miłosći, t. r. při zhromadźenju jałmožuy, pomhał. Tćn skutk miłosce dokonja Pawoł dobrowolnje, z lubosce a k česći Božej. — 20. Zo by niclito podhlad njemĕł, zo při tak bohatej zbĕrcy nĕšto za sebje zdźeržimy, smy sebi pomocnikow wuzwolili. — 21. Staramy so wo dobre mjeno před Bohom a tež před čłowjekami, zo bychmy jim k pohorškej njebyli. — 22. Pawoł spomina a poruča jim hišće druheho towařša, kotryž bĕše starosćiwy, horliwy wučownik, a wosebitu lubosć ke Korinthskim pokazowaše.
