Volltext Seite (XML)
290 Drulii list s. japoštoła Pawoła na Korinthsłrich, C. 8. Nikonm polior.ška njedawajcy, zo hy naša služba hanjena njehyla,* 1. Kor. 10, 32. 4. Ale we wšim wopokazujeiny so jako słužownicy Boži, z mnoliej sćerpnoseu, w ćesnoseach, w nuzach a wuzkosćaeh,* 1. Kor. 4, 1. 5. W razacli, w jastwach, w zhčžkacli, w dźełach, w bjezspanju, w posćenjaeli, 6. W čistoće, w spoznaću, w sćerpli- wosći, w dobroćiwosći, w Dnelni swjatym, w njetajenej luhosći; 7. W slowje wĕrnosće, w mocy Božej, přcz brćnjc sprawnosće na prawicy a lewicy,* 8. Při khwalhje a hanjenju, při zlym a dohrym wobrččenju; jako (hyclimy hyli) zawjednicy a tola wernosćiwi, jako nje- znaći a tola znaći,* 9. Jako mrčjacy, a lilej smy žiwi, jako pokhostani a tola njcmorjeni; 10. Jako zrudni, přeco pak wjeseli, jako khudźi, mnohich pak wohohaćejey, jako ničo njemčjaey a tola wšitko woh- 11. Naš rot je wotewrjeny za was, o Korinthscy, naša wutroba je rozščrjena.* 12. Wuzeeni njejsće we nas, wuzčeni pak sće w swojich wutrobach.* 18. / tym samym mytom wotrunajcy (jakož k dźećom rĕču), rozščřće so tež wy.* 14. Njcćeluiće spřah z njewčriwymi.* Přetož kajku podźĕlnosć ma sprawnosć z njeprawdu? abo kajke zjednoćenje (ma) swčtlo z ćčmnosću?* 15. Kajke stowařšenje (ma) Khrystus z Belialom? abo kajki podźčl wčriwy z njewĕriwym?* 16. Kajku přezjednosć ma templ žiweho Bolia z přihohami? Přetož wy sće templ žiweho Boha, kaž Boli praji: „Budu pře- bywać we nich a mjez nimi khodźić, a hudu jich Bćh a woni budźa mćj lud.“* 1. Kor. 3, 10. 17; 0, 10. 3. M6jz. 26, 12. 3. t. r. njezakomdźainy w liičim swoje winowatosće, zo by naša słužba, t. r. naše japoštołske (lźĕło hanjene lijebyło. — 4. Japoštoł mjenujo tn wšelake wobstojenja, w kotryełiž je so sćerpny wopokazał, nijez nimi tajke, kotrež powšitkownjo na ĕłowjeka pHkliadźeju, potom tajke, kotre/. mĕješe Pawoł wot njepřećelow wustać, kaž rany, jastwa, puki a skonĕnje tajke, kotrež dolirowolnje sebi napołoži, kaž ćežke procy, bjezspanje a posćenja. — 7. Podla sćerpnosće we wšelakicli wob- stojnosćacli injeuuje Pawoł drulio znamjenja wĕrnelio słužownika liožeho. Mjez drubim wu- znamjenješe so japoštoł, kaž tinly sam naspomina, tež „z Uucliom swjatym", t. r. z roz- swĕtlenjom Ducba swjateho a z jelio darami, kotrež bĕ dostał; „z mocu Božej“, kotraž so wopokaza we skutkowanych dźiwach; „z bronjemi sprawnosće na prawicy a lĕwicy", t. r. z bronjemi, kotrež k nadpadej a wobaranju so nałožuja; w prawiey nošoše so hlebija a mjeĕ, kotrejž k nadpadej słužeštaj; w lĕwicy pak škit, kotryž bĕ na wobaranje. I’awoł clice prajić: jako ja- poštołojo a słužownicy wopokazujemy so ze sprawnymi bronjemi, z kotrymiž błudy nadpadujemy, je předobywajcy, a z kotrymiž přećiwo njepřećelam wĕry so wobaramy. — S. t. r. wostanjemy słu- žownicy Iioži, njecli nas liulźo khwala abo łianja, derje abo zlĕ wo nas rĕĕa. Tudy spomina japoštoł, kak jelio ludźo lianja wudawajcy, zo je zawjednik a njeznaty, kotryž liižo łiinje, kotreliož Iłoli kliosta, zo so stajnje rudźi, zo je kłiudy a niĕo nima, mjez tym zo jeno wĕrnosć rozšĕrja, zo jc wšĕm derje znaty, połny žiwjenja, wjesoły a iioliaty na duchownych pokładacli, z kotrymiž wšitkicli wołioliaća. — 11. t. r. sym z lubosću wĕrnej k wam zahorjeny wam prĕdował, moja wutroba je so z wulkej lubosću k wam rozšĕriła. — 12. W mojej wulkej łubosći maće wšitcy dosć mesta, wy pak sće takrjec wuzcy, t. r. lubujeće mjo inało. — 13. t. r. zo byšće mojit wulku lubose wotpłaćili, roz- šĕřće so tež wy, t. r. łubujće mje nutrnišo. — 14. Tak nutrnje so poruĕawši r. 2—13, napomina Pawoł Korinthskich, kaž bĕ to r. 1 spoĕał, prajo, zo byclm z hnadu Božej sobu skutkowali. Nĕtko žada sebi, zo hyclm z pobanami dowĕrneho wobkliada njemĕli, wosebje w mandźełstwje z nimi žiwi njebyli; přetož rozdźĕl je tak wnlki kaž prawda a njeprawda, kaž swĕtło a ćma, tak wselako wob- stojenja njeliodźa so wurunać. — 15. Belial rĕka njekniĕomnosć a tak mjenowaše so djaboł; kaž mjez Bohom a djabołom, tak je tež mjez wĕriwym a njewĕriwym tak njeskonĕny napřeciwk, zo so wujednać njeliodźi. — 10. Jako templ Boži z polianskimi přibohami so njeznjese, tak njemožeće wy so zjednoćeć z njewĕriwymi, (lokelž sće templ Boži; Ducłi swjaty bydli we was ze swojej lmadu, a toliodla njesmcće z pohanami dowĕrnje wolikhadźeć, zo byšće přez nicli k jicłi přiboham so njepřibližili. Štož Boli israelskemu łudej praji, płaći dospołnišo łiišće wo křesćanskim ludźe, dokelž je lud Boži, mjez kotrymž Bćh kliodźi.
