Volltext Seite (XML)
Dnihi list s. japoStoła Pawołn na Korinthskieh, 4. 287 (5. Přetož Boh, kiž rjekny, zo hy ze ćmy swĕtlo zaswećilo, tćn zaswĕći w na- sicli wutrobach, zo by rozswĕtlił spoznaće krasnosće Božcje we wohliĕu Klirystusa Jĕzusa.* 7. Mamy pak tuton poklad w hlinja- nycli sudowjach, zo hy nadohnosć hyla z mocy Božeje, a nic z nas.* 8. We wSim hywamy ćĕsnjcni, ale njej- smy zatłoĕeni; hywamy wc wuzkosći, ale njejsmy hjez rady;* 9. Přesćĕhani smy, ale njejsmy wopuš- ćeni; hywamy powaleni, alc njchinjemy; 10. Stajnje morjenje Jĕzusowe w našim ćĕlc wokolo nosymy, zo hy tež žiwjenje Jĕzusowe so zjewilo w našieli eĕłach* 11. Přetož stajnje smy my, kotřiž smy žiwi, smjerći podawani Jĕzusa dla, zo hy tež žiwjenje Jĕzusowe so zjcwiło w našim smjertnym mjasu.* 12. Smjerć potajkim skutkuje we nas, žiwjenje pak we was* 13. Pokelž pak mamy toho sameho ilucha wĕry, kaž je pisauc: „Wĕril sym, tohodla sym rĕĕal“: tež my wĕrimy, a to- hodla tež rĕĕimy,* Ps. 115, 10. 14. Wĕdžiey, zo, kiž je Jĕzusa zbudźil, tež nas z Jĕzusom zhudźi a postaji z wami. 15. Přetož wšitko (so ĕini) za was, zo hy přenadobna milosć přez mnohich w dźakprajenju so přepjelniła k ĕesći Božej.* 10. Toliodla njewustawamy; a haĕ runje naš zwonkowny ĕlowjek hinje, wohnowja so tola znutřkowny dźeń wote dnja.* 17. Přetož, to, štož je nĕtko wokamik- nite a lohke w našim ćĕsnjenju, skutkuje přez mĕru w nadobnosći wĕĕnu wahu krasnosće we nas,* 18. Kotřiž njehladamy na widźomne, ale na njewidźomne; přctož štož so widźi, jenaĕasne; štož pak so njewidźi, jcwĕĕne.* słužownicy Khrystusowi. — (i. Ton saniy iioli, kiž při stworjenju swĕta ćrau rozjasni, rozjasni tež naše wutroby, zo jasnje spńznaclimy wernosć evangelia, a to so sta, zo bychniy z njej tež (truliich rozjasnjoli. a zo hychu w přehrasnjenym žiwjenju Khrystusowym Hoha spoznali; přetož tohodla wučimy, zo byclm wšitcy spoznali, zo je Uřižowany Jĕzus netko překrasnjeny na prawicy Božej. — 7. Tuto spoznaće wĕrnosći Iiožich pak nosymy w hlinjanych, t. r. słabycli siulowjach, smy słabi, njehćdni čłowjekowje; to pak wuzbĕhuje ćim hćle moc słowa Božeho, hdyž přez słabych ĕlowjekow telko dokonja. — 8. Japoštoł pokazuje nĕtko, kak je w japoštołskej słužbje při čłowjeskej kiprosei Boža moč widźee, tak zo wšitke ćerpjcnja a přesćčhanja jic.li w swĕrje posylnjeju. — 10. t. r. po- (lobnje jako bĕ Jĕzus stajnje w smjertnej strašnosći, tak smy při wozjewjenjn eyangelia t.ym samym stracham žiwjenja wustajeni, a to so stawa, zo hy tež Jĕzusowe žiwjenje w našich ćĕłach so pokazało, t. r. zo by naše spodźiwne zakhowanje w strachach a wumćženje z nicli swĕdčiło, zo je Jĕzus žiwy a mocny. — 11. t. r. my, kotřiž smy duchownje žiwi a mamy žiwjenje linady w Kliry- stusu, wustajamy so njepřestawajcy smjertnym stracham, zo Iiy so zjawnje pokazało, kak je Jĕzus žiwy, kiž nas w stracliach zakita a z nich wumćža. 12. t. r. tak smy po našiin ćĕłnym žiwjenju přeco smjerći wustajeni a to je wam k spomoženju, dokolž z tym płodźi a wobkruća so waše duchowne žiwjenje. — 1J. Tola smjertne straclii njewottrašeju nas. Dokelž pak mamy toho samelio duclia wĕry, kaž David, t. r. dokelž Duch swj. we nas tu samu mćcnu dowĕru wulmdźa, kotruž mĕješe David w smjertnych stracliach, tak zo rjekny: Wĕrjach, tohodla rĕčach, t. r. spusćach so na Bolia a tohodla prajach, zo mje wumćže, toliodla tež my wozjewjamy při wšitkich strachacli evangelium; přetož wĕmy, zo, lidyž nčtko za Jĕzusa ćerpimy a so pomorjamy, tež z Jĕzusom wot mortwych wstanjemy a zo budźemy z wami, kotřiž hušće přez naše ćerpjenja k duchownemu žiwjenju zhudźcni, před jeho sudny stoł stajeni a z kronu wĕčneho žiwjenja płaćeni. — 15. Wšo, naše ćerpjenje a skončne dobyće přińdźe wam k wužitku; hłowne wotpoliladanje pak, kotrež mamy, je česć Boža, kotraž so nadobnje rozšĕrja a wobtwjerdźa, dokelž budźa mnozy so dźakować Bohu za přemćcnu miłosć, kotraž bu nam jich dla wopokazana, a tak budźe Boh wot mnohich khwaleny. — l(i. Zwou- kowny čłowjek je ćełne, ćerpjenjam podćisnjene žiwjenje, znutřkowny je pak k přeznaturskemu žiwjenju znowa narodźeny čłowjek. Hdyž takle w ćerpjenjacli a při wšej procy ćĕłne žiwjenje so słahi a hinje, wobnowja so znutřkowne, hnadowne žiwjenje, a rosće stajnje, a toliodla skutkujemy piluje při wšelakich ćerpjenjaeh. — 17. Za nčtčiše krotke a lolike ćerpjenje wudźeli so njepřestawaea krasnosć bjez mĕry. — 18. Nježadamy za widźomnymi knbłami, boliatstwom, česću, wjeselom, kotrež zańdu, ale za kubłami přichodneho swĕta, kotrež su wĕčne.
