Volltext Seite (XML)
Druhi list s. japoštoła Pawoła ua Korinthsliich, 1. 2. 283 18. Swerny pak je Boh, zo naša ree, kolraž bĕ k wam, njeje zdobom haj a iiĕ.* 19. I’řetož Syn Boži Jĕzus Khrystus, kotryž bu nijez wami přez nas prĕdo- wany, přeze mnje a Silvana a Timothea, njebĕ haj a nĕ, ale haj bĕ w nim.* 20. Přetož kelkožkuli je slubjenjow Božicli, su we nim haj; tohodla je tež přcz njeho Amen Boliu k našej sławje.* 21. Kotryž pak nas z wami wobtwjcr- dža w Khrystusu, a kotryž nas požalbowa, (je) Boh,* 22. Kiž tež nas wozuamjeni a zawdawk Ducha poda do našich wutrobow.* 23. Ja pak Boha za swčdka wolam na moju dušu, zo was lutujo, zaso do Ko- riutha njepřińdźeeh: nic zo bychmy knjc- zowali nad wašej wĕru, ale zo bychmy pomocnicy byli wašeje radosće; přetož we wĕrje sće krući.* STAW II. Pawoł praji, zo k nim njopřińdźe, zo lijeby wina był na wjetšcj zrudobje, a napomina, zo bycliu tamncho kurwarja z miłosće zaso přijeli; hny- dom tcž wozjewja, zo drje je z wulkim napi- nanjom, tola pak tež wulkiiu płodom predował, hač runje b6 woń jeho predowanja nekotryin priležnose smjerće. Postajich pak tuto při scbi, zo bycli zaso w zrudobjc k wam njepřišoh* 2. Přetož jelizo was ja rudźu, što jc, kiž by mjc zwjeselil, khiba ton, kotryž je rudźeny wote lnnje? * 3. A to same napisaeh wam, zo bych, hdyž přińdu, zrudobu nad zrudobu nje- mĕl (nad tymi), nad kotrymiž bycli so wjesclić mĕl, dokelž wo was wšitkicli so nadźiju, zo je moje wjeselo tež za was wšitkich.* 4. Přetož z mnohejc tyšnosće a wu- trobneje stysknosće napisach wam z rniio- liimi sylzami, nic zo byšće so rudźili, ale zo byšćc wĕdźcli, kajku lubosć liuim wo- sebje k wam.* 5. Jelizo pak je što zrudobu ĕinił, njejc (jenož) mjc rudźil; ale z dźĕla, zo bych was wšitkich njewobćežil* C. Dosć ma tajki na tomle khostanju, kotrcž bu jemu wot mnohich,* 18. Dopokazujo, zo njeje lolikomyslny abo wjerćaty, kaž by sobi nSehto myslił,^ dokelž njebĕ swoje wotpohladanje wuwjedł, powoła so l 3 awoł na Boha, kiž je swčrny w swojich slubjenjaeli, a toliodla njepnda, zo by mćlił jełio japoštoł w r e rĕei, t. r. w prĕdowanju „haj a nĕ“, t. r. wjcrćaty^ być. — 19, l’rĕdowanje, kotrež sće wot nas słyšeli, wobsaliuje Jĕzusa Klirystusa Syna Božeho, wĕĕnu wĕr- uosć, kotryž njeje so přemenjał, slubił a slubjenje złamał, ale kotryž je wšitke swoje slubjenja dopjelnił. — 20. We Khrystusu su wšitke slubjenja dopjelnjone, toliodla je k našej sławje, t. r. wjeselimy so, zo smĕmy přez njeho Boliu Amen prajić, a z tym wobkrućie, zo slubjenjam Božim wjesele wĕrimy. — 21. Zo smy tak wobkrućeni we prĕdowanju Khrystusoweje wučby, zo njeprajimy nĕtko łiaj a potom nĕ, to skutkuje we nas Boh, kiž je nas žałbował, t. r. k prĕdowanju posłał. ^ 22. T6n samy Boh nas tež wuznamjeni, swoje dary nam wudźĕliwši, zo smy wot njelio posłam a zo inamy znutřkownje hnadu Duclia swjateho jako zawdawk wĕĕneje zbćžnosćo. — 23. Nĕtko liakle spomina Pawoł na woprawdźitu winu, kotraž jeho wotdźerža, do Korintlia přinć. Wćn by jenož sprawnje kliostajo přińć mohł; tuž radši, jieh přelutujo a na polĕpšenje ĕakajo,^ swćj hibjeny při- kliad wotstorĕi. lldyž mĕješe přiĕinu jich khostać, njechašo tola na jieh wĕrje knjezować, ale pomhać, zo bychu k radosći přišli, t. r. zo by zrudoba, dla překory w Korinće knježaca, do wjesela so přewobroćiła. II. 1. t. r. zo bycłi was z ćežkimi porokami zrudźić njedyrbjał. — 2. t. r. lidyž ja was zrudźu, nimam nikoho, kiž mje zwjeseli, dokelž sće wy joniĕcy, kotřiž mje zwjeseleju; potajkim njesmĕm was zrudźić. — 3. t. r. štož mĕjach wam zrudźaceho sobudzelic, cinjach radši z listom, zo njebych, lidyž budu pola was, zrudoby mĕł; a nadiiju so, zo to, štož mjo zrudźi, před m 'jun při- khadom porjedźiće; přetož wĕm, zo tež was zrudźi, štož mje rudźi, a zo tež was zwjeseli, stož mje wjeseli. — 4. Tule lubosć zjewi Pawoł z tym, zo jim tak pisaše, zo by zrudoba, kotruž mjez nimi wubudźi, jim spomožna była a k wĕrnemu polĕpšenju wjedła. — 5. T6n, kiž bĕ zrudobu w Korince zbudźił, bĕše kurwař, lil. 1. Kor. 5, 1; tonle, praji Pawoł, njebĕ mje samoho zrudźił, dokelž ja sym jeno dźĕl tycli, kotrycliž jo zrudźił. Hdy bych prajił, zo je mje samolio zrudźił, bych was wobćežił, t. r. wam křiwdu ĕinił, jako by jeho njeskutk was njezrudźił. — 6. Z tym, zo bu tamny hrĕšnik z wosady wustorĕeny, bĕ dosć khostany a zo mnozy jeho zacpĕchu, dosahaše, zo so nakaza.