Volltext Seite (XML)
l»nilo\v, a před synow israelskich, a 7.0 by so na nim pokazalo, kak wjele ma .Tč/.usoweho mjena dla ćerpjed. (Jap. sk. 9, 15. 1(5.) Pawołowe wobroćenje sta so w 1. 35 po Khrystusu; wopomnjeće zbožowneho podawka swjeći swjata cyrkej 25. januara. Jeho tehdyša staroba njeda so wĕsće postajić. Najskerje bĕ w třicetym lĕće. 3. Pawoł njetaješe swoje wobroćenje a pofinaše hnydom w Damasku wĕru do Jĕzusa wuznawać a jeho wućbu prĕdować. Wosta pak jeno nĕkoti-e dny w Damasku. Po tak njemĕrnych a potajnosćiwych dnjach dyrbješe wotpoĕnyć; tohodla wotsali so do Arabije, lidźež tři lĕta ćicho na swoje japoštołske powołanje so přihotowaše. Wšćn ĕas poswjećeše modlenju a nabožnemu rozpominanju, z ĕimž swoju wutrobu wotewri za rozwuĕenje, kotrcž njedćsta wot ĕłowjekow, ale wot Boha samoho, jakož to praji: ,Ja njedostach a njenawuĕich so evangelium wot ĕłowjekow, ale přez zjewjenje Jĕzusa Khrystusa.“ (Gal. 1, 12.) Do Damaska so wrććiwši, poĕa tam Khrystusa prĕdować, štož Židow tak rozmjerza, zo chcychu jelio morić, ĕoiioždla wodnjo a w nocy mĕšćanske wrota wobkedžbowachu, zo by jim njećeknył. Wĕriwi pušćichu jeho w korbje přez mĕšćanske m)irje, a tak wuńdźe njepřećolam. (Jap. sk. 9, 23; 2. Kor. 11, 32.) Nĕtko poda so prĕni krćć po swojim wobroćenju do Jeruzaloma, „zo by Pĕtra widźał“. Gal. 1, 18.) Tćnle wotraysł swĕdĕi, 7.0 Pawoł, kiž bu wot Khrystusa njeposrĕdnje ' swjatych wuĕbach rozwuĕeny, tež zarjadowanje cyrkwje a Pĕtrowu prĕdnjotu mjez apoštołami znaješe a tohodla khwataše, zo by Pĕtra, swojeho wjeřcha, wopytał. W Jemzalemje pak njedowĕrjachu Pawołej prawje, dokelž jelio jako prjedaw- (•eho suroweho njepřećela znajachu, wo spodžiwnym wobroćenju hišće njesłyšawši. Hdyž bĕ Barnabas, z kotrymž bĕ Pawoł liižo prjedy znaty, za njelio swĕdĕił, přijachu j*ho pl-ećelnje a wćn wosta tam 15 dnjow, Khrystusa rĕĕniwje wopowĕdujo. (Jap. sk. 9, 29—28.) W templu jćnu so modlo, bu wot Khrystusa we widźenju napominany, zt> by mjez połianami evangelium prĕdował. (Jap. sk. 22, 21.) Tohodla wopušći Jeru- inlem, a woteńdźe do Caesareje, hdźež jelio bratřa z Jeruzalema přewodźachu, a wot- tudy do Tarsus, swojeho narodneho mčsta, hdźež wjacy lĕt, najskerje haĕ do 1. 43 Vosta. (Jap. sk. 9, 30.) ‘ ’ ! ^J ez tyni prĕdowaše Barnabas evangelium we Antiochiji we Syriji z dobrym Vuspĕcliom; zo pak by w tak derje přihotowanej roli symjo evangelia hišće nadobnišo t>łody přinjesło, dćńdźe do mĕsta Tarsus po Pawoła, kotryž rad z nim do Antiochije Jmćowaše, a tu cyłe lĕto skutkow^še. Kaž bĕ Jeruzalem srjedźina za rozšĕrjenje Jĕzu- fcoweje wuĕby mjez Židami, tak bu Antiochia srjedźina mjez pohanami; tudy mjonowacliu to wĕriwi najprjedy „christiani t. j. Klirystusowi, křesćenjo“. Tu sta so tež, na ĕož k Iawoł w 2. Kor. 12, 2—4 spomina, zo bu haĕ do třećeho njebja wuzbĕhnjeny, hdźež rotajne wĕcy wuhlada. W tomle ĕasu wudyri w Judeji hłod, křesćenjo w Antiochiji Łromadźachu za tamnišich wĕriwych jałmožnu, zo bychu tym z ćĕlnymi darami dźa- lowm byli, wot kotrychž bĕchu duchowne dobroty dćstali. Pawoł a Barnabas do- Śjeseštaj te dary do Jeruzalema, kotrež mĕsto Pawoł po swojim wobroćenju dmhi krćć Volilada. Po krćtkim přebywanju wrććištaj so do Antiochije, přewodźanaj wot Jana Marka, syna Bamabasoweje sotry (Kol. 4, 10), toho sameho, kotryž je druhe evan- telmm napisał. J6nu při Božicli słužbach bu tamnišim wosadnym předstojnikam po- łuĕene, Pawoła a Bamabasa za skutk jeju powołanja wotdźĕlić t. r. jako biskopow ■fcuswjećić a z mocu wuhotować, kotruž za skutkowanje mjez pohanami tijebaštaj. (Jap. 1 k. 13, 2.) Nic jeno wot Knjeza samolio spodźiwnje powołany a powuĕeny, ale tež iřed cyłej wosadu widźomnje mjez japoštołow abo biskopow zrjadowany, nastupi nĕtko awoł swoje prĕnje japoštołske pućowanje, w 1. 45 p. Khr. \ Ł Ze Seleucije jĕdźeštaj Pawoł a Barnabas najptjedy na kupu Cypr, hdźež V mĕsće Pafos romskeho bohota Sergia Pawoła spodźiwnje za křesćanstwo dobyštai. flap. sk. 13, 12.) Z Cypra jĕdźeštaj do Małeje Asije; w Antiochiji, w krajinje
