Volltext Seite (XML)
.Tapoštołske skutki, 10. 205 woui prajaehu k njemu: Ale, ani njejsmy slyšeli, hae Dueh swjaty je. 3. Won pak rjekny: Na eo pak sće křćeni? A woni rjcknyclm: Na Janowu křćeńcu. 4. Ejekny pak Pawol: Jan křćiješe hul z křćeńcu pokuty, prajo, zo hycliu do toho, kiž meješe po nim přińć, wĕrili, to jc, do Jĕzusa. Mat. 3, 11; Mark. 1, 8; Luk. 3, 16; Jan. 1, 26; wyše 1, 5; 11, 16. 5. To słyšawši huchu wukřćeni w mjcnje Knjeza Jĕzusa. 6. A lidyž bĕ Pawoł rucy na nich po- ložił, přińdźe Ducli swjaty na nich, a rĕčachu w rĕčach a wĕšćachu. 7. Bĕše pak wšĕcli muži na dwanaće. 8. A wćn khodžeše do synagogi a rĕĕeše z dowĕru tři mĕsacy, rozwučejo a přeswĕdčejo wo kralestwje Božim. 9. Hdyž pak nĕkotři so zatwjerdźicliu a njewĕrjachu, hanicy Knjezowy puć před mnohosću, woteńdźe wot nich a wot- dźĕli wučownikow, a wučeše wšĕdnje we wučeřni wĕsteho Tyranna.* 10. To pak stawaše so přez dwĕ lčćc, tak zo wšitcy, kotřiž w Asiji přebywachu, Knjezowe słowo słyšaclni, Židźa a pohani. 11. A njemale dźiwy činješe Bćh přez ruku Pawoła, 12. Tak zo buchu pćtne rubiška a pod- paski z jeho ćĕla na khorycli kładźene, a khorosće wotkhadźachu wot nicli, a złe duclii wuńdźechu. 13. Spytacliu pak tež nĕkotři z wo- kolo khodźacych židowskicli zaroćerjow k mjenej Knjeza Jĕzusa so wolać nad tymi, kotřiž mĕjachu złe duchi, prajicy: Zakliwam was přez Jĕzusa, kotrehož Pawol wopowĕduje* 14. Bĕchu pak to wĕsći sedmjo syno- wje židowskeho wyššeho mĕšnika Scevy, kotřiž to činjachu. 15. Wotmolwjejo pak zly duch rjekny jim: Jĕzusa znaju, a tcž w r o Pawolu wĕm; što pak sće wy? 16. A čłowjek, w kotrymž zły duch hĕše, skočiwši na nich a dweju so zmoco- wawši přemćže jeju tak, zo nahaj a ra- njenaj ćeknyštaj z toho donm. 17. To pak bu znate wšĕm Zidam a pohanam, kotřiž w Ef'esu bydlaclm; a bojosć napadźe wšĕch, a mjeno Knjeza Jčzusa bu wulcy khwalene. 18. A mnozy z wĕriwycłi přikhadźachu, wmznawajcy a wozjewjejcy swoje skutki. 19. Mnozy pak z tych, kotřiž bĕchu kuzłafske wĕcy činili,* přinjesechu knilii, a spalicliu je přede wšĕmi; a zličbowawši jich płaćiznu namakachu, zo je na pjeć- dźesat tysac denarow.* 20. Tak mćcnje rosćešc słowo Bože, a wobtwjerdźeše so. 21. Hdyž bĕ to dokonjane, wotmysli sebi Pawol w duchu, zo by přešedši Macedoniju a Achaju, do Jeruzalema šoł, prajo: Hdyž tam pobudu, dyrbju tež Rom wohladać. 22. Pćsławši pak do Macedonije dweju z tycli, kotřiž jemu słužachu, Timotliea a Erasta, wosta nĕkotry čas w Asiji. 23. Nasta pak w tom času njemały zbčžk dla Knjezowelio puća.* 24. Přetož jedyn slčbrownik, z mje- noin Demetrius, kotryž slĕbrowe temple (bohowki) Diany dźĕłaše, poskićowaše wumjełcam njemały dobytk. 25. A zwoławši jicli a tych, kotřiž bĕcliu toho sameho rjemjesła, rjekny: Mužowje, wĕsće, zo mamy z tutoho wu- mjelstwa wužitk. 26. A widźiće a słyšiće, zo tutćn Pawol nic jeno w Efesu, ale nimale po wšej Asiji namołwjejo wjele ludu wotwobroća, prajo: 9. Najskerje mjeno polianskeho mudreho, kotryž młodosć we wedoraosćach rozwučeše. — 13. Woni hĕcliu widźeli, kak Pawoł w Jčzusowym mjenje djaboły wuhonja. — 19. Zda so, zo su to polianscy kuzłarjo byli, dokelž wĕšćenje a kuzłarstwo bĕ w Łfesu jara rozšĕrjene. Podawk do- pokazuje, kak spomćžnje swjaty Pawoł tu skutkowaše, hdyz so tući ludźo swojich drohich knihow,. kotrež bĕchu wokoło třiceći tysac hriwnow winojte, wotrjeknychu. 23. t. r. eyangelia dla.
