Volltext Seite (XML)
102 Japoštołslce skutki, 11. 12. 29. Wučownicy pak wobzamknycliu, za tym hač što mčješe, k pomocy pčslać bratram w Judeji přebywacym. 30. Štož tež sčinichu, pćslawši (to) k staršim* přcz rucy Barnabasa a Saula. STAW XII. ITerodes Jakuba moriwŠi, sadźi Pĕtra do jastwa, a ehcyŠe jeho po jutrach ludej přepodać, zo by morjeuy był; ale mjez tym zo so cyrkej bjez přestaća za njeho modleše, bu wńn z pomocu jandźela wuwjedźeuy a přihotowa br.atraui wulku radosć. I ł o přesłyšenju jastwowych stražnikow pućowaše Tlerodes do Caesareje, a hdyss bdzsku cesć, jemu wot hida wopokazanu, njewotpokaza, bu wot jandźela dyrjeny a wumrĕ wot cerwjow roztoĕeny. W tom samym času* złoži kral He- rodes** rucy, zo by nĕkotrych z cyrkwje čwĕlowal. 2. Mori pak Jakuba, Janowelio bratra, z mječom. 3. A widźawši, zo je to Židam spo- dobne, da zajeć tež Pčtra. Bechu pak dny njekisanych khlĕbow. 4. A hdyž be jeho zajal, sadźi jeho do jastwa, přepodawši jeho štyrjom štwori- cam wojakow k stražowanju, dokelž chcyše jeho po jutrach před lud wuwjesć* 5. APĕtrbudrje nčtko stražowany wja- stwje. Modlitwa pak stawaše so bjez pře staća wot zhromadźizny k Bohu za njeho. 6. Hdyž pak chcyše jeho Herodes wu- wjcsć, w tej nocy spaše Pčtr mjez dwĕ- maj wojakomaj, zwjazany z dwĕmaj rje- ćazomaj; a stražnicy přcd wrotami stražo- wachu jastwo. 7. A hlej, Knjezowy jandźel přistupi, swčtlo zaswĕtli so w jastwje; a podyriwši Pĕtra do strony wubudźi jeho prajo: Wstań khĕtře. Arjećazaj spadźeštaj zjehorukow. 8. Jandźel pak rjekny k njemu: Wo- pasaj so a wohuj so swoje ĕrije. A wćn sčini tak. A rjekny jemu: Wodźĕj so swoj plašć, a sćĕhuj mje. 9. A wušedši sćĕhowaše jeho, a nje- wĕdźeše, zo je woprawdne, štož so sta- wašc přez jandźela; ale menjese, zo wi- dźenje widźi. 10. Přeńdźeštaj pak přcz prĕnju stražu a přińdźeštaj k železnym wrotam, kotrcž do mĕsta wjedu, a te wotewrichu so jimaj same wot so. A wušedši přeńdźešt'aj jenu wulicu, a zdobom wotstupi jandźel wot njeho. 11. A hdyž Pĕtr k sebi přińdźe, rjekny: Nĕtko woprawdźe wĕm, zo je Knjez swo- jeho jandźela pńsłał, a mjc wutorhnył z ruki Herodesowejc a ze wšoho wočako- wanja židowskeho ludu.* 12. A rozpominawši přińdźe k domej Marije, maćerje Jana, kotryž je přimjcno- wany Mark, hdźež bčchu mnozy zhroma- dźeni a so modlachu. 13. A hdyž bĕ wo durje předdwora kłapal, přistupi słužownica z mjenom Rhode, zo by posłuchała. 14. A jako Pĕtrowy hłćs pćzna, pře wjesołosć njewotewri durje, ale nutř do- bĕhnywši wozjewi, zo Pĕtr stoji před durjemi. 15. A woni rjeknychu k njej: Błazniš. Wona pak wobkrućeše, zo tak je. A woni prajachu: Jelio jandźel to je. 16. Pĕtr pak njepřestawaše kłapać. Hdyž pak wotewrichu, wuhladachu jeho, a dźiwachu so. 17. A kiwnywši jim z ruku, zo bychu mjelčeli, powĕdaše, kak je Knjez jeho z jastwa wuwjedł, a rjckny: Powĕzće to Jakubej a bratram.* A wušedši woteńdźe na druhe mĕsto.** 80. t. r. předstojićerjam, mćšnikam, kotřiž so tak mjenowachu, dokelž bucliu ze starsieh na- zlionjenych muži wuzwoleni. , r , Y XII. 1. t. r. w tom času, hdyž bĕštaj Barnabas a Saul w Jeruzalemje. ronle llerodes bt wnuk tamneho, kiž při Jĕzusowym narodźe w Judeji knježeše a dźĕćatka we Bethlehemje morić da. Jako jeho dźĕd, tak bu tež wćn z pomocu romskich kejžorow kral nad cyiej Judeju. 4. t. r. zjawnje čwĕlować a morić dać. — 11. t. r. wšĕcli Zidow, kotřiž na moju smjerć cakacliu. — 17. t. j. Jakub młćdši, Alfejowy syn, kiž bĕ hiskop Jeruzalemski. ** W tomle času přindźe Pĕtr prĕni krćć do Eoma. Jeruzalem přesta z tym sydło najwyššeho pastyrja być.
