Volltext Seite (XML)
JapoStołske skutki, 11. 191 3. Prajicy: Přečo sy zastnpil k nje- wobrezanym nmžain a sy z nimi jedl? 4. Započawši pak Pĕtr powĕdaše jim po rjedźc, prajo: 5. Ja modlach so w mĕsće Joppo, a widźacli widźenje we wuzbĕhnjenju duelia: nĕkajku nadobu zestupowacu, jako wulki rub, kotryž na štyrjoch rdžkach z njebja so pušćešo, a přińdźe haĕ ke mni. 6. Na njon pohladawši widźach a p<5- znach štyrinohaki zemje a dźiwinu, a wlaki a ptaki njebja. 7. Slyšach pak tcž hlćs, kiž mi praji: Wstau, Pĕtrje, zarĕž a jĕz! 8. lljeknych pak: Nanihdy, Knježe, dokelž njeprawe a nječiste njeje ženje přišło do mojeho rta. 9. Wotmolwi pak liłćs druhi krćć z njebja: Štož je Bćh wučisćił, njemjenuj ty njeprawe. 10. To pak sta so tři krćć, a wzate bu wšitko zaso do njebja. 11. A hlej, hnydom stojachu třo mu- žowje w domje, w kotrymž bĕcli, ke mni pćsłani z Caesareje. 12. Rjekny pak mi Ducli, zo bych z nimi šol bjez dwĕlowanja. Přińdźecliu pak ze mnu tež ćile šesćo bratřa, a za- stupichmy do domu (toho) muža. 13. Wupowĕda pak nam, kak bč w swo- jim domje jandźela widźał, kiž stoješe a jemu praješe: Pćsćel do Joppy, a powołaj Symana, kotryž je přimjenowany Pĕtr, 14. Kotryž budźe tebi slowa rĕčeć, přez kotrež budźeš zbćžny ty, a cyły twćj dom. 15. Hdyž pak počach rĕčeć, padźe Duch swjaty na nich, jako tež na nas w spočatku. 16. Dopomnich pak so na Knjezowe slowo, kotrež praješe: Jan drje je křći- z wodu, wy pak budźeće křćeni z Duchom swjatym. Mat. 3, 11; Mark. 1, 8; Luk. 3, 16 Jan. 1, 26; wyše 1, 5; niže 19, 4. 17. Hdyž tohodla Bćh jim tu samu hnadu da, jako tež nam, kotřiž smy wčrili do Knjeza Jĕzusa Khrystusa: štć bĕch ja, zo bycli mćlil Bohu zwobarać? 18. To wuslyšawši womjelknychu, a khwalachu Bolia, prajicy: Tak je Bćh tež pohanam rozkaće dal k žiwjenju. 19. A tak ći, kotřiž bĕchu rozpjeršeni přez přesćĕhanje, kotrež so sta dla Sćĕ- pana, překhodźichu liač do Foenicije a Cypra a Antiocliije, k nikomu slowa nje- rĕčicy, khiba k Židam samym. 20. Bčchu pak tež nčkotři z nich mu- žowje Cypriscy a Cyrenejscy, kotřiž, lidyž do Antiochije přińdźechu, tež ke Grekskim rččachu, připowĕdujcy Knjeza Jčzusa. 21. A Knjezowa ruka bčše z nimi, a wulka ličba wĕriwych wobroći so ke Knjezej. 22. Přińdźe pak powĕsć wo tom k wušomaj eyrkwje, kotraž bĕše w Jeru- zalemje; a pćsłachu Barnabasa hač do Antiochije. 23. Hdyž wćn tam přińdźe a hnadu Božu wohlada, zwjeseli so, a napominaše wščch, zo bychu při wotmysłu wutroby zwostali w Knjezu, 24. Dokelž bčše dobry muž a połny Ducha swjateho a wčry. A přiwdata bu wulka mnohosć Knjezej. 25. Woteńdźe pak Barnabas do Tarsa, zo by Saula wupytał; a hdyž jeho na- deńdźe, dowjedźe (jeho) do Antiochije. 26. A přez cyle lĕto zeńdźeštaj so tu w zhromadźiznje, a wučeštaj wulku mno- hosć, tak zo buchu wučownicy najprjedy w Antiochiji křesćenjo* mjenowani. 27. W tych dnjach pak přińdźechu z Jeruzalema profetowje do Antiochije. 28. A wstanywši jedyn z nich z mje- nom Agabus, woznamjenješe přez ducha, zo budźe wulki hłćd po wšej zemi, kotryž tež nasta pod Klaudiom.* XI. 26. t. j. Khrystusowi. — 28. W lĕće 45 w 4. lĕće knježenja Klaudia bžše po cyłej Judeji wulki hłćd.
