Volltext Seite (XML)
JapoStołske skntki, 10. 189 3. Tdn wuhlada we widźenju jasnje, wokolo dźewjatcje liodźiny dnja,* jan- dźela Božclio, zo k njemu zastupi a jenui praji: Kornelio! 4. A wdn na njeho poldadawši, z liojo- seu přcwzaty, rjekny: Što je, Knjcže? Bjekny pak jemu: Twoje modlitwy a twoje jałmožny pozbehnyclm so k wo- pomnjeeu před Bohom. 5. A netko pdseel muži do Joppy, a powolaj westeho Symana, kotryž je při- mjenowany 1‘etr; C. Tdn je na hospodźe pola westeho Symana, kožerja, kotrehož dom je při morju; ton powe tebi, što maš činić. 7. A hdyž bĕ so wotsalił jandźel, kotryž k njemu rečeše, zawoła wdn dweju domja- eeju a nabožneho wojaka z tyeh, kotřiž při nim bčchu. 8. A jim wšitko rozpowčdawši pdsła jich do Joppy. 9. Nazajtra pak, jako bčchu na pueu, a k mčstu so přibližowachu, zeńdźc Pĕtr horje,* zo by so modlił, wokoło šesteje hodźiny. 10. A dokelž mĕješe hłdd, chcyše po- jčse. Jako pak woni přihotowachu, ł>u w duchu wuzbčlmjeny.* 11. A widźeše njcbjo wotewrjene, a zestupowacu nčkajku nadobu jako wulki rub, kotryž za štyri rdžki z njcbja na zcmju so pušeešc. 12. A w nim bčelm wšitke štyrinohate a łažatc zwčrjata zemjc a ptaki njebja.* 13. A sta so hłds k njemu: Wstań, Pčtrje, zarčž a jĕz! 14. Pĕtr pak dźeše: Nanihdy, Knježe! dokelž ženje njejsym ničo njeprawe a nječiste jĕdł. 15. A łiłds zaso druhi krde (rjekny) k njemu: Štož je Bdh wučisćił, njemjenuj ty njeprawe. 16. To pak sta so tři krdć; a linydom l)ii nadoba zaso do njebja wzata. 17. A jako Pčtr při sebi dwčłowaše, što by widźenjc l)yło, kotrež bč widźał: ltlej, stojaclm mužowje, kotřiž bĕclm wot Kornelia pdsłani, před wrotami, prašejcy so za Symanowym domom. 18. A zawoławši woprašachu so, ma-li Syman, kotryž jc přimjcnowany Pĕtr, tudy hospodu. 19. A hdyž Pčtr wo widźenju pře- myslcše, rjckny jemu Duch: Hlej, třo mužowje pytaju će. 20. Tuž wstań, zeńdź dele, a dźi z nimi bjez rozmyslenja, dokelž ja sym jich pdsłał. 21. Zešedši pak k mužam rjekny Pčtr: Hlej, ja sym, kotrehož pytaće; što je přičina, kotrejcž dla sće přišli? 22. A woni rjeknychu: Stotnik Kor- nelius, sprawny a bohał)ojazny muž, kiž ma swĕdčenje wot wšolio židowskeho ludu, ddsta napominanje wot swjateho jandźela, zo ł)y će powołał do swojeho domu, a słowa słyšał wot tebje. 23. Tuž dowjedźe jich nutř a přija jich do hospody. Na druhi dźeń pak wstanywši woteńdźe z nimi, a nĕkotři bratřa z Joppy přewodźachu jelio. 24. A nazajtra přińdźe do Cacsareje. Kornclius pak wočakowaše jich, zwoławši swojicli krejnych a blizldch přećelow. 25. A sta so, hdyž Pĕtr zastupi, přiń- dźe Kornelius jcmu napřećiwo a pad- nywši jemu k nohomaj pomodli so. 26. Ale Pĕtr zbĕhny jeho prajo: Wstań! tež ja sam sym čłowjek. B. To je popołdnju wokoło třoch, liodźina, w kotrejž so Židźa modlachu. — 9. t. j. na třeehu, kotraž bč w rańšicli krajach płona. W židowstwje hĕchu wĕste hodźiny wšĕdnje k modlenju po- stajene. 1,'aieo a wjeĕor bu w templu woprowane, w třoch, šesĕich a dźewjećich, t. j. dopołdnja w dźewjećieh, připołdnju a w třoch so tam modlachu. — 10. t. r. ze swojich wšĕdnych wobstojnosći k pćznaću druhieh, wyššich wĕcow přenjeseny, kotrež před sobu widźeše, hač runje tu woprawdźe njebĕchu. Z tajkimi widźenjemi chce B6h wažne wĕrnosće wozjewjeć, kotrež ze wšĕdnym rozomom so njehodźa spćznać, abo nic derje. — 12. t. r. tajke zwĕrjata, kotrež mĕjachu Židźa za nječiste, a kotrež tohodla njewužiwachu.
