Volltext Seite (XML)
S. Jana, 12. 157 žiwjenje hidźi na tom swĕee, zakliowa je k wĕčnemu žiwjenju. Mat. 10, 39; 16, 25; Mark. 8, 35; Luk. 9, 24; 17, 33. 26. Słuži-li mi št6, njech mje sćĕhuje, a htłźež ja sym, tam budźe tež mćj słu- žownik. Budźe-li mi štć słužie, tolio ł)udźe moj Wćtc česeić. 27. Nĕtko je moja duša zrudźena. A što mam prajić? Wćtĕe, wumćž mje z tuteje hodźiny. Tola tohodla sym přišoł do tuteje hodźiny.* 28. Wćtce, wokrasni swoje mjeno!* Tuž přińdźe hłćs z njebjes: A wokrasnich, a znowa wokrasnju.** 29. Tud pak, kiž tu stoješe a (to)wusłyša, praješe, zo je zahrimało. Druzy prajachu: Jandźel je k njemu rĕĕał. 30. Jĕzus wotmołwi a rjekny: Nic mje dla bu tutćn liłćs, ale was dla. 31. Nĕtko je sud swĕta; nĕtko budźe wjeřch tolio swĕta won wustorčeny.* 32. A ja, hdyž budu powyšeny wot zemje, poćahnu wšitko k sebi.* 33. To pak praješe, poznamjenjejo, kaj- keje smjerće mĕješe wumrĕć. 34. Lud jemu wotmołwi: My smy sły- šeli ze zakonja, zo Khrystus wostawa do wĕĕnosće; a kak ty prajiš: Syn čłowjeka dyrbi powyšeny być? Štć je tćnle Syn ĕłowjeka?* Ps. 109, 4; Ezech. 37, 25. 35. Tuž rjekny jim Jĕzus: Hišće krćtki čas je swĕtło mjez wami. Khodźće, doniž swĕtło maće, zo was ćma njewobejmje; a štćž po ćmĕ khodźi, njewĕ, lidźe dźe. 36. Doniž swĕtło maće, wĕřće do swĕtła, zo byšće dźĕći swĕtla byli.* To porĕĕa Jĕzus a woteńdźe a wukhowa so před nimi. 37. Haĕ ruuje pak bĕ tajke dźiwy před nimi činił, njewĕrjacliu do njelio, 38. Zo by so dopjelniła rĕč profety Isaiasa, kotruž rjekny: „Knježe, štć wĕri našemu słowu?* a komu bu Knjezowe ramjo zjewjene?"** Is. 53,1. 39. Tohodla njemćžachu wĕrić, dokelž zaso rjekny Isaias: Is. 6, 9; Mat. 13, 14; Mark. 4,12; Luk. 8,10; Jap. sk. 28, 26; Kom. 11, 8. 40. „Zaslepił je jich woči, a stwjerdźił jich wutrobu, zo bychu z woĕomaj nje- widźeli a z wutrobu njerozymili, a so njewobroćili, a zo bycłi jicli njewumćhł.“* 41. To rjekny Isaias, lidyž widźeše krasnosć Božu a rĕčeše wo nim. 42. Tola tež mnozy z předstojnikow wĕrjachu do njeho; ale farisejow dla so njewuznawachu, zo njebychu ze synagogi wustorčeni byli. 43. Přetož lubowacłiu bćle česć pola čłowjekow, dyžli česć pola Boha. 44. Jĕzus pak zawoła a rjekny: Štćž wĕri do mnje, njewĕri do mnje, ale do toho, kiž mje pćsła. 45. A štćž widźi mje, widźi toho, kiž mje pćsła.* 27. Při dopomnjeću na jeho blizke ćerpjenje zrudźi so jeho duša podobnje, jako na Wolijowej liorje; a w tutej zrudobje prošeše po swojej čłowjeskej woli wo wumćženje ze swojeje zrudoby; ale hnydom spoznawa, zo je ćerpjenje jenićki srĕdk, z kotrymz mćze Bohu cesć a cłowjekam wu- mćženje přihotować, a spokoja so z ćerpjenjom, kotrez so blizi. — 28. t. r. Laj mi cerpjeć, njecli ze mnu so stanje, štož je k twojemu wokrasnjenju. ** Wšitko, štož sym dotal činił, a tež wšitko, štož so stanje, tež twoje ćerpjenje a twoja smjerć słuži k mojemu wokrasnjenju. — 31. Nĕtko złama so mćc djaboła, kotryž je dołho nad swĕtom knježił; přez moju smjerć swĕt so wujedna a přez wĕru do mnje djabołskej mocy so wutorhnje. — 32. Na křiž powyšeny a morjeny, dobudu sebi cyły swĕt, wšitcy čłowjekowje budźa mi słužić. — 34. Židźa wĕdźachu, zo budźe Messias wĕčnje knježić, njerozeznawachu pak mjez jeho prĕnim a druhim přikhadom, a tohodla wočakowacliu při jeho prĕnim přikhadźe załoženje mćcneho kralestwa, a njezrozymichu tak słowam, na jelio blizke ćerpjenje so poćahowacym. — 36. Wužijće tohodla čas, w kotrymž je swĕtło při wami, w kotrymž ja hišće mjez wami khodźu, zo byšće spćznali, sto je k wasemu spomćzenju. — 38. t. r. nasemu prĕdowanju; t. r. štć je tomu wĕrił, štož smy słyšeli a tohodla prĕdowali, abo štć je spćznał, zo je moc Boža we nim, kiž tak wulke dźiwy čini? ** Hdyž so tuto wĕšćenje dopjelni, je tež dopokazane, zo je Jĕzus wot Boha posłany. — 40. t. r. B6h je jich zaslepjenje dopušćił. — 45. Št6ž do mnje wĕri, wĕri do mojeho W6tca, dokelž ja a W6tc smćj jene; štćž mje po mojim woprawdźitym byću znaje, znaje tež Wćtca, dokelž ja a wćn smćj to same bćžske byće.
