Volltext Seite (XML)
142 S. Jana, 6. nicy, nad jelio rĕču so polioršujey, wopušćicliu jeho; japoštołowje pak wostaclm při nim. Jezus praji, zo je jedyn z japoštołow djaboł. Potom woteńdźe Jčzus za galilejske mo- rjo, kotrež je pola Tiberiady.* Mat. 14,13; Mark. 6, 32; Luk. 9, 10. 2. A seehowaše jeho wulka mnohosć, dokelž znamjenja widźachu, kotrcž nad tymi einješe, kotřiž bĕchu khori. 3. Tuž postupi Jĕzus na horu, a sydźe so tam ze swojimi wuĕownikami. 4. Bĕchu pak blizko jutry, swjedźeń Židow. 5. Hdyž nĕtko Jĕzus woĕi pozbĕhny a wuhlada, zo wulka mnohose k njemu dźe, rjekny k Filipej; Zwotkel nakupimy khlĕ- ba, zo bychu tuei pojĕdli? (5. To pak praješe, jeho spytujo; přetož sam wĕdźeše, što chce činic. 7. Filip wotmołwi jemu: Za dwĕ sćĕ dźesatnikow khlĕba njedosaha jim, zo by kćždy nĕšto mało dćstał. 8. (A) praji jemu jedyn z jeho wučow- nikow, Handrij, bratr Symana Pĕtra: 9. Tudy je jedyn hćlčec, kotryž ma pjeć ječnych kldĕbow a dwĕ rybje; tola što je to mjez tak mnohich? 10. Tohodla rjekny Jĕzus: Sĕińće, zo so ludźo zesydaju. Bĕše pak wjele trawy na toin mĕsće. Tuž zesydachu so mužscy w ličbje nĕhdźe pjeć tysacow. 11.. A Jĕzus wza khlĕby, a dźak pra- jiwši rozdźĕli je sedźacym; tohorunja tež wot rybow, kelkož chcychu. 12. Hdyž pak bĕchu nasyćeni, rjekny swojim wučownikam: Zbĕrajće kuski, ko- trež su zbyłe, zo njezahinu. 13. Tuž zbĕracliu a napjclnichu dwa- naće korbow z łamankami wot pjeć jeĕ- nych khlĕbow, kotrež zbychu tym, ko- třiž bĕchu jĕdli. 14. Hdyž tak ći ludźo dźiw widźachu, kotryž bĕ Jĕzus sčinił, prajacliu: Tćn je zawĕmo profeta, kotryž ma na swĕt přińć. 15. Hdyž tak Jĕzus spćzna, zo chcedźa přińć a jeho wzać, zo byclui jeho krala sčinili, ćekny zaso na horu jenički sam. Mat. 14, 23; Mark. 6, 46. 16. Jako pak wječor bu, zeńdźeclm jeho wučownicy k morju.* 17. A do čołma stupiwši wjezechu so přez morjo do Kafarnauma; a bĕše hižo ćma, a Jĕzus njebĕ hišće k nim přišoł. 18. Morjo pak so zbĕhaše z dućom wulkeho wĕtra. 19. Hdyž pak bĕchu nĕtko wokoło pjeć a dwaceći abo třiceći stadijow so wot- wjezli, wuhladachu Jĕzusa, zo po morju dźe a k čołmej so přibližuje; a nabo- jachu so.* 20. Wćn pak jim praji: Ja sym, nje- bćjće so. 21. Tuž žadachu jeho na čołm wzać; a hnydom bu čołm při krajinje, ke kotrejž so wjezechu.* 22. Hfazajtra widźeše lud, kiž za mo- rjom stoješe, zo tam druhi čołmik był njeje, khiba jedyn, a zo Jĕzus z wučownikami do čołma zastupił njebĕ, ale zo bĕchu wučownicy sami so wotwjezli. 23. Druhe čołmy pak připłowachu wot Tiberiady blizko mĕstna, hdźež bĕchu khlĕb jĕdli, hdyž bĕ Knjez dźak prajił. 24. Hdyž nĕtko lud wuhlada, zo tam Jĕ- zus njeje, ani jeho wučownicy, stupichu do čołmikow, a přińdźechu do Kafarnau- ma, pytajcy Jĕzusa. 25. A hdyž bĕchu jeho za morjom na- makali, rjeknychu jemu: Mištrje, hdy sy sem přišoł? 26. Jĕzus jim wotmołwi a rjekny: Za- wĕrno, zawĕrno praju wam: Pytaće mje, nic dokelž sće dźiwy widźeli, ałe dokelž sće wot khlĕbow jĕdli a nasyćeni byli. 27. Njeprćcujće so wo jĕdź, kotraž za- hinje, ale wo tu, kotraž wostawa k wĕč- VL 1. Mĕsto Tiberias leži na wječornym brjozy galilejskelio morja. — 16. Jĕzus poruči jim, zo byehu so přewjezli, na njeho nječakajey. — 19. Hdyž bĕehu nĕhdźe hodźinu jĕli, wuliladachu Jĕzusa na morju a jeho njespoznawši so bojachu. — 21. t. j. při brjozy, na kotrymž je mĕsto Kafarnaum.
