Volltext Seite (XML)
82 S. Lukaš, 1. 6. Beštaj pak wobaj sprawnaj před Bohom, khodźicy po wšitkieh kaznjach a postajenjach Knjeza bjez poroka. 7. A njemĕještaj syna, dokelž bĕ Hilž- bjeta njeplĕdna, a wobaj bĕštaj zestariłoj we swojich dnjaeh.* 8. A sta so, hdyž w porjedže swojeje rjadownje před Boliom mĕšnisku słužbu wukonješe, 9. Zo přihdźe po wašnju mĕšnistwa na njeho lĕs,* zo by kadźidło kladl, zastu- jiiwši do Knjezoweho templa.** 10. A wšitka mnohosć ludu modleše so wonka* w hodźinje kadźenja. 2. M6jz. 30, 7; 3. Mojz. 16, 17. 11. Zjewi pak so jemu Knjezowy jan- dźel, stojaey na jirawiey kadźidloweho woltarja. 12. A Zacharias jeho wuhladawši strćži so, a bojosć napadny jeho. 13. Jandźcl pak dźeše k njemu: Njebćj so, Zachariaso, přetož wuslyšana jc twoja prćstwa, a twoja mandźelska Hilžbjeta po- rodźi tebi syna a narjeknjcš jcho mjeno Jan. 14. A zmĕješ wjesolosć a radosć nad nim, a mnozy Imdźa so wjeselić z jeho narodźenja. 15. Přetož budźe wulki před Knjezoin; a wina a sylneho napoja njebudźe pić, a z Duchoni swjatym budźe napjelnjeny hižo wot žiwota swojeje maćerje,* 11). A mnohe z dźĕći israelskich wo- broći ke Knjezu jich Bohu. 17. A wćn pćńdź.e před nim w duchu a mocy Eliasowej,* zo by wobroćil wu- troby wćteow k synam, a njewĕriwycli k mudrosći sprawnych,** zo by spřihoto- wał Kniezei dospolny lud. Mal. 4, 6; Mat. 11, 14. 18. A Zacharias rjekny k jandźelej: Z ĕoho to pćznaju? Přetož ja sym stary, a moja mandźelska je zestariła we swo- jieh dnjach. 19. A jandźel wotmołwjejo rjekny jemu: Ja sym Gabriel, kotryž stoju před Boliom, a sym pćsłany, zo bych z tobu rĕĕał, a tuto dobre powĕstwo tebi přinjesł. 20. A hlej, budźeš nĕmy, a njebudźeš mćc rĕĕcć haĕ do dnja, na kotrymž so to stanje, dokelž njejsy wĕrił mojim slo- wam, kotrež so dopjelnja we swojim času. 21. Lucl pak woĕakowaše Zachariasa; a dźiwachu so, zo wćn w templu so komdźi. 22. Wustupiwši pak njemćžešc k nim rĕĕeć;* a spćznaehu, zo je zjewjcnjc wi- dźal w templu. A wćn kiwaše jim, a wosta nĕmy. 23. A sta so, hdyž dny jeho słužby so dopjelnichu, woteńdźe do swojeho domu. 24. Po tych dnjacli pak podja Hilž- bjeta, jeho mandźelska, a jiotaji so jijcć mĕsacow prajicy: 25. Tak je mi sĕinił Knjez wc dnjaeh, w kotrycliž na mnje spohlada, zo by wotc- wzal moju hańbu mjez ĕlowjekami.* 26. W šestym mĕsacu pak bu pćsłany jandźel Gabriel wot Boha do mĕsta w Galileji, kotrehož mjeno je Nazareth, 7. t. r. hižo při wysokich lĕtacli. — »)• MĕŠnicy mjez sobn losowachu, kotry z nich ma słužbu wukonjeć; ** t. r. do prĕnjeho dźĕla templa, do swjatnicy, hdźež kadźidłowy wołtař stojeŠe, na kotrymž so dwdjcy za dźeń při rańŠej a wjecornej modlitwje kadźidło (woruch) nad žehliwym wuh- łom zapali. Druhi dźĕl templa, najswjeĕiŠe, bĕ přez płachtu wot swjatnicy dźĕleny a do njeho wyšši mĕŠnik jeno j6nu za lĕto zastupi. — 10. t. j. w templowym předdworje. — 15. W maćeřnym žiwoće, we wokamiknjenju, w kotrymž Marija Hilžbjetu postrowi, bu Jan z Duchom swjatym na- pjelnjeny; dokelž Duch swjaty do hrĕŠneje duse njezastupi, wuca swjeći wćtcowje, zo bu Jan přez Jĕzusowu přitomnosć w maćeřnym žiwoće wot herbskeho hrĕcha wucisćeny. — 17. t. r. wćn budźe Knjezej puć přihotować, hl. Mat. 8, 3. 11. 14. ** t. r. zo by zašćĕpił do wutroby staršich lubosć k swojim dźĕćom, a do wutroby dźĕći lubosć k starŠim a zo by powšitkownje pohnuł njeposłuŠnych k posłušnosći přećiwo Božim kaznjam. — 22. MĕŠnik mĕješe po dokonjanym woporje w swjatnicy lud požohnować; dokelž Zacharias to njemćžeŠe, sudźeŠe lud, zo je so jemu nĕšto spodźiwneho stało. 25. Pola Židow bĕ hańba, hdyž dźĕći njemĕjachu.
