Volltext Seite (XML)
XLIX. I. Bautzener Dialekt. Budysinska narec. Duchojo we Wusmuzowej a Lubijskej horje. Jako bese pred starodawnymi casami Wusmuzowa hora pola Wdsporka prestala wohenwupluwace horisko byd a prozdniny, prez woheh nastate, woliwknychu, so do nich serjenja a pjenjezni duchojo zasydlichu, kotriz na horje a we wokolnosdi wselaku haru a skerjedu derjachu. Woni mejachu tez swoje wosebite swjate dny, za kotrez we Wös- porku wsu klamarsku tworu, we wokolnych wsach pak sydr a mloko bjerichu. Pri tym ludzom wselake hudancka da- wachu, kotrez pak tudi, k wulkemu wjeselu duchow, zenje wuhudad njemozachu. „Pretoz“, prajachu duchojo, „jeli-zo stö nase hudancka zhuda, dha wjacy we wusmuzowej horje wostad njesmemy, a to by nas zatrasnje mjerzato, dokelz so nam tu prez meru lubi.“ Junu bechu duchojo we Wösporku wse klamarske twory, w Zarkach a Malecicach pak wson sydr a cyle mloko poku- pili, a ludzo teho dla hudachu, zo so we Wusmuzowej horje prihoty k wulkemu swjedzenju cinja. Nazajtra worase jedyn knjezi pohonc pola Wusmuzoweje hory a wuslysa pri tym wselaku haru, kaz mjetanje z ty- kancowymi lopatami a dencami. Jako be khwilu tajkemu cinjenju priposluchal, zawola na swojeju konjow: „Dzitaj, brunacej, dzitaj! jow dze je tez tak, zo nos wso a huba nico njedostanje." Kak pak so dziwase, jako be brozdu zworal a, zaso k horje prindzo, na mjezy rjane blidko, z belym rubom wodzete, wuhlada. Na nim bese sydrowy