XIV. Si qvis objiciat Tureas,, ]ud&os, Heterodo* xos falli? fuis principiis provocatos, confeientiae tran- qyiilitatem fentire polle: Enrilitudinemprorfusdif- limileni agnofeimu?. haec enim perfvalio principium habet fulfum, animi confeufum dubium,& eventum maxime periculofum. . XV. Alter affedhi? a virtute veniens_& ad alios ho mines tranfiens,,eft AMICITIA, h. e. defideriuna communicanda: felicitatis, qvod in nemine reperiri poteft r qvi non fit ipfe felix y nempe qvod nos ipfi non habemus alteri communicare non poffumus. v u XVI. Haec autem amicitia multum differt ab.ami- dtia CQmmuni f. politica, qvaj dirigitur ab amore non amicitiae, fed concupifeentiae, fiqvidem multi vel utilitatis vel voluptatis caula rcliqyis volunt effe conjungi, fi vel maxime ne minimam qvidem verae felicitatis micam ipfis communicent. XVII. His affectibus poflris e voluptate feqvitur AMOR VERITATIS &' PARRHESIA. <jvis enim delecffari potqil,veritate, qvi nefeiat res mere laudabi le? a feif^i^e.fufceptasf^qjds verbis liberioribus altera fuqs errpfes objiciat, qVji rerum ftbi Et confeius* tm- de majus forte vituperium timeatur. r . ^yilJj- Ad affectus c voluptate venientes, refertur V f E,i W qteumfpec tro, ne qvis vera bpmm^ejriinrn aut g&ionum Iicgricia prpripi qveae iri icandahim: qva; qvidem cur^ iemper eft Iaudabh
