XXII I. Hos afte&us vere bonos effe vel ideo con- ftat, qvod in doctrina morali, fepe locum inveniri (olent, in ipferum virtutum numero, qvod (ic ulte rius illuftrari poteft. AffcChis funtvel temporarii, qvi Veniunt ex motu (ubitaneo, vel perpetui, qvi&pe •debderando perveniunt ad naturam habituum, inde mirum non li virtutes habitibus annumerantur: hos a(fc&tisj per confvctudinem probatos, ad qvari- dam virtutis agnationem pervenire. % 3 XXIV. Sed habemus edam affedhis m fc malos, 'qyoi loco primum nofninari meretur DOLOR C turbulentus confcienti# datus, qvem qvidem illi de mum experiuntur, qvi (emet ipfos vitiorum caufi condemnant. : ' XXV. Succedit PPIUM vel INIMICITIA C iit ejarius ioqyar nocendi <k perdendi cupiditas: qvi enim Summo bono (e (poliatos agnolciint, plurescu-‘ piunt miferiariim (ocios; qvo tamen (blatio niHif poteft e(Te abjedtius! XXVI. Sicut autem confcientia: dolor comitem habet pudorem, fic afFe&us emergit» qvem com muni vocabulo vocare (olemus MENTIENDI STUDIUM, qvicqyid enim interno deeft animo,, fraudibus tamen externis, qvaliscrcunq; diflimulatur, ut,(impIiciorumteftimonio,qvaliscunq? conftet feli citas.
