Volltext Seite (XML)
na I 11 II A en in Cf t u If te Ii Sic legendum ,i 4, II E n in t E- g C 8d ' d tl hi P 1 hi In 5243 IRVM admodum cft quam mihi prxtcr fpcm euenerit, quod cum requiro 1 quibus epiftolis tuis mihi refpondendum remanferit, unam tantum inueni, I qu me adhuc debitorem teneret, qua petis, ut tanto noftro ocio, quantum I _ ^^1 T elle arbitraris tccu aut nobifeu cupis,indicemus tibi quid infenfibilis atqin arbitror, efje telligibilis natura: difcernentia profecerimus.Sed non arbitror occultu tibi efle,li fallisopl aut nebijeum nionibus quanto quifep inleriturtanto magis in eis familiariusc uolutatui,multo idiad I tecum^cu^ lius in rebus ueris animo accidere .Ita tn paulatim in perfct homine pficimus. Quippe ccum cupis ecum plurimum inter puerum & iuuenem diftet, nemo a puericia quotidie interrogatus ii’ aliquando iuuenem dicet * Quod nolo in eam partem accipias, ut nos in his rebus quali I ad quandam mentis iuuentutem firmioris intelligcntite robore perueninecxiffimcs.P^ I ' N' enim I 558 .AVGVSTINVS NEBRIDIO» EPIST. CXVII Ium eflet,periculofiflimum.Sed cum probabililis ratio demonftrare uideatur, hic nospog tius # Carthagini uel etiam ruri ex lententia poffedegere,quid tecum agam mi Nebridi, prorfus incertus fum.Mittatur ne ad te accommodatiflimu tibi uehiculum,nam baftarna innoxie te uehi pofle nofter Lucinianus autor eft. At matrem cogito,ut qua: abfentiam la ni non ferebat,imbecilli multominus efle laturam. Veniam ne iplc ad uosAt hicfuntqui neq; uenire mecum queant,Si quos deferere nefas putem.Tu enim potes & apud tua men tem fuauiter habitare,hi uero ut idem poflintfatagitur.Eam ne crebro Si redeam, & nunc tec.nc cum ipfis Gim? At hoc neqz Gmul neqz ex fententia uiuere eft. N 6 enim breuis eft uia,fed tanta omnino cuius peragenda: negocium fpe fufcipere, non fit ad optatum ocii peruenifle.Huc accedit infirmitas corporis,qua ego quoq (ut nofti) non ualco quod uo, I lo, nifi omnino definam quicquam plus uelle quam ualco. ProfeCtiones ergo quas quie I as linea tas 8 felices habere nequeas,per totam cogitare uitam,no eft hominis de 1 illa una ultima qua: mors uocaturcogitantis,dequauel fola intelligis uere efle cogitandu. Dedit quidem deus paucis quibufdam,quos gubernatores ecceliarumelie uoluit, ut Si illam nonfolum I expectarent fortiter,fed alacriter etiam dc(idcrarcnt,Siearum obeundarum labores fine I ullo angore fufcipert:fed neqz his qui ad huiufmodiadminiftrationcs temporalis honoe I ris amore raptantur, neqz rurum his qui cum lintpriuatinegociofam uitam appetit,hoc I tantum bonum concedi arbitror,ut inter ftrepitus inquietos conuentus atqzdifcurfus, cum morte familiaritatem quam qurimus faciant, deificari enim utnfq; in ocio licebat. I Aut fi hoc fallum eft, ego fum omnium ne dicam ftultiflimus, certe ignauiflimus, cui nifi I proueniat quaedam fccura cellatio,lyncerum illud bonum guftare atq; amare no poflum. I Magna fecellione a tumultu rerum labentium,mihi crede, opus eft,ut non duricia,nonan I dacia,non cupiditate inanis gloria, non fuperftitiofa credulitate fiat in homine, nihil time I re. Hinc enim fit illud etiam folidum gaudium,nullis omnino ltitis ulla ex particula con I ferendum. Quod fi in naturam humanam talis uita non cadit, cui aliquando euenitita J fecuritas, cur tanto euenit crebrius, quanto quis in mentis penetrabilibus adorat deurat I cur in atu etiam humano plerunqzifta tranquillitas manet, fi ex illo adyto ad agendum I quifq3 procedat? cur interdum & cum loquimur mortem non formidamus,cum autenon I loquimur etiam cupimus: Tibi dico,non enim hoc cuilibet diceretur,tibi inquam dico, I ius itinera in fuperna bene nouitu ne,cum expertus fpe fis quam dulce uiuat,cum amo/1 ri corporeo animus moritur, negabis tandem totam hominis uitam pofle intrepidam fe I ri,ut rite fapiens nominetur,aut hanc affectionem-qua ratio nititur tibi accidifle unquam, I nifi cu intimis agereris aflerere audebis.Qu cum ita fint,rcftareunum uides,uttuquoq I in commune confulas, quo uiuas fimul. Quid enim cum matre agendum fit, quam certe I frater Victor non deferit,tu multo melius calles quam ego. Alia fcribere,ne teabiltacog I tatione auerterem,nolui. uguftinus Nebridio, fignificans‘ei,quantuim profecerit in feceflu, contemplatione re/ rum aeternarum. Epiftola,. CXVII.