Volltext Seite (XML)
AVGVSTINVS LARGO, MONITORIA, EP. LXXXII. o m i n o infigni & prftantiflimo & delidertiflimo filio Largo, Auguftinus in domino falutem. Accepi litteras eximietatis tu, quibus me ad te pe/ Sj tis ut fcriberem.Quod quidem non deliderares,nifi & hoc quod me pofle feri bcre exiltimalti, gratum haberes atque iucundum. Id autem cft,ut uana fe/ culi huius fi inexperta concupifti,experta contemnas. Fallax eft enim in eis fuauitas etiam, & infruCtuofus labor, & perpetuus timor, & periculofafublimitas. Initium fine prudentia, & finis cum pernitentia. Ita fe habent omnia qu in ifta mortalitatis erumna cupidius z prudentius appetuntur. Alia eft autem fpes piorum,alius laboris fruCtus,alia periculorum mcrces.Nam in hoc mundo non timere,non dolcre,non laborare,no periclitari impoflibi le eft. Sed plurimum intereft qua caufa,qua expeCtatione, quo termino ifta quifque pati/ atur. Ego quidem cum amatores feculi huius intueor,nefeio quando pollit elle ad eorum animos fanandos oportuna fapientia. Quando enim res uelut profperas habent,faftu re/ fpuuntfalubresmonitus,3Cquafi anilem reputant cantilenam, Quando autem in aduerfis; agunt,magis cogitat euadere unde ad prlens anguntur, capere unde curentur, & unde perueniant ubi angi omnino non poflint. Aliquando tamen quidam cordis aures admo/ utatqz adhibent ueritati,rarius inter pro fpera,crebrius inter aduerfa, fed tame pauci funt, ita enim prdicti funttinter quos te elle cupio, quia ueraciter diligo domine infignis & pr ftantillime ac defideratiftime fili. Hxc admonitio tibi fit mea refalutatio, quia & fi te dein/ ceps talia perpeti qualia pertuli ft i nolo,plus tame doleo hc ipfa te fine aliqua in melius ui tx mutatione fuifle perpeflum. Auguftinus Chryfino,confolans ne deficiat in aduerfis. Epilt.LXXXIII. | o m i n o uere ac merito chariflimo & prdicdo fratri Chrylino, Auguftinus in domino falutem. Rumor ad me detulit, deus faciat ut non Git,ic te ani/ 8558 mo perturbatum, ut multum mirer prudentiam tuam & 56 parum cogitare rerum terrenarum conditionem, nullo modo quari polle cce letibus,ubi cor noftrum & fpes noftra collocanda eft. Vir cordate,nunquid aut totum bo num tuum in his rebus erat quas nuncuideris amittere: aut tam magnum bonum illa de putabat,ut eo fubtrato fic tenebrefeat mens nimia trifticia,quafi lumen eius,non deus,fed terra litAudiui cnim,iam dixi,deus faciat ut falfum audierim,quod tibi manus etiam uel/ ies inferre,quod melius non credo, aut afcendifle in cor tuum,aut exifle de ore tuo. Sed ta/ men quia ita perturbatus es,ut hoc de te dici potuerit,grauiter de te contriftatus,hoc littera tum alloquio putaui confolandam charitatem tuam,quanquam non duBtem dominum deum noltrum,in corde tuo loqui meliora. Noui enim quam pio ftudio femper audieris uerb eius.Erige itaqz animu frater in Chrifto chariflime, deus nofter non perit a fuis, nec perdet fuos uult aut monere nos, q finthxc fragilia & incerta, qux nimis diligut homines, ut foluamus ab cis uinculum cupiditatissper quod implicatos nos trahuntur totum amo/ rem noftrum confuefaciamus in eum currere, in quo nulla damna timeamus.Ipfete horta/ turper minifterium noftrum, uiriliter cogites te fidelem elle Chriltianum, & eius redeptu elle fanguine,qui non folum terna fapientia,fed etiam per mala prfentia docuit nos te/ peranter profpera feculi huius contemnere, & fortiter aduerfa tolerare, eius felicitatis mer/ cede pollicens quam nemo poflit a nobis auferre.Scripfi fane etiam ad uirum laudabilem comitem,quam epiftolam in tua arbitrio fitf dare uelis.Nam per quem detur non dubito deellenon pofle, adiuuante domino uel epifeopum uel presbyterum uel quemlibet. Auguftinus Gaio,quem fua difputatione traxerat ad ecclefiam.Mttit illi fuos li bros legedos & iudicados,adhortas ut perfeueret in bono propofito,Ep.LXXXIIII. a i o Auguftinus. Vt abs te’abfceftimus,dici non poteft quata luauitate nos 8 perfuderit recordatio tui, ac fpe perfundat. Recolimus enim ardore inquifiti/ a onis tu, cum eflet mirabilis, non fuifle perturbatam modeftiam difputandi. Nam