incorporar dentro do movemento central deste concerto en Si menor un extracto do canto Poida a mina alma, favorita da noutro tempo amada. Unha vez Dvorak en Praga e conecida a noticia do falecemento de Kaunitzovä, quiso reforma-lo ultimo movemento, o cal estendeu e alterou para lograr un posterior recordo da mencionada canciön. A obra Unha longa secciön orquestral inicia o pri- meiro movemento, no cal nos atopamos cun primeiro tema exposto por clarinetes e fagots no ton principal que anima o concerto. Segui- ralle outro tema, agora en ton maior na voz so- lista da trompa principal. O solista entrarä vigorosamente primeiro sobre o primeiro dos temas, para a continuaciön caer case no silen- cio co tema “nostälxico”. Asi, o violoncelo alter- na pasaxes puramente cantables con outros endianadamente virtuosisticos. No movemento central, o oboe, o clarinete e o fagot forman un trio que canta un tema semipopular ö que axina se suma o instru- mento solista. Inmediatamente este, en princi- pio, apacible tema törnase doloroso ata desem- bocar nun tutti orquestral no que atopamos un tema poderoso ö que se oponerän insisten- temente o trio de madeiras e o solista coa mesma idea do comezo. Esta dualidade emocional, palpable nos dous primeiros movementos, tarnen e protago- nista no amplo final ideado por Dvorak, que se
