Antonin Dvorak (1842-1904) Concerto para violoncelo, en Si menor, Op. 104 (1895) O Concerto para violoncelo e orquestra de Antonin Dvorak estä considerado polo gran püblico coma a süa terceira gran obra trala popularisima Sinfonia do Novo Mundo e as süas Danzas Eslavas. En realidade, trätase do ültimo traballo do periodo norteamericano do compositor eslavo. Pese a iso, e a disgusto de gran parte dos estudiosos, a obra carece de influencias Claras da müsica americana -ö contrario que as evidentes da süa Novena Sinfonia do Novo Mundo. Mais ben 6 contrario, a obra poderia consi- derarse coma un retorno a unhas raices nacio- nalistas que o propio autor nunca chegou a abandonar. E unha mirada cara o Vello Conti- nente, manantial ainda de moita inspiraciön para un müsico do calibre de Dvorak. Quizais como homenaxe, se cadra como apoio, o populär concerto äbrese coa exposi- ciön dun primeiro tema a cargo do clarinete, manifestamente inspirado por un tema do segundo movemento da Cuarta Sinfonia, de Brahms, outro autor europeo no que a müsica populär -sobre todo no especial apartado de danzas- gozou dun privilexiado posto no seu legado artisitico. A obra foi composta no ültimo dos invernos pasados por Dvorak nos Estados Unidos: o de 1895-96. Naquel erltön o autor atopäbase pro- fundamente afectado pola noticia da enfermi- dade que padecia a süa amiga -e amor xu- venil- Josefina Kaunitzovä. Asi, Dvorak quixo
