Ale tak nie jest. Opracowac temat Mozarta w mozartowskim stylu potrafi wielu kompozy- toröw. Lecz Reger dokonal czegos znacznie trudniejszego i nieporöwnanie bardziej warto- äciowego: wczul si^ gl^boko w mysl Mozarta i wyrazil jg swym wlasnym j^zykiem. Kazde z osmiu wariacji swiadczy o mistrzow- skiej technice kompozytorskiej Regera. Po uka- zaniu tematu przez oboj, klarnety, a pözniej instrumenty smyczkowe, rozwijaja si§ one w röznych tempach, we wspanialej i zmieniaja- cej si^ oprawie instrumentalnej, w barwnej har- monii i kunsztownej polifonii. Szczytowy punkt stanowi szeroko rozwijajgca siQ wariacja ösmu. Po niej nast^puje swietna fuga w klasycznym stylu. Do jej pierwszego „szpiczastego” tematu dolgcza si^ drugi bardziej spokojny i rözne mo- tywy z wariacji. Kulminacj^ stanowi pol^czenie obu tematow w pot^znym obrazie dzwi^kowym o bachowskiej monumentalnosci i blasku.