94 T H E O D. B I 2 AI fofiremis Medicus mundiqutfutr ab erit, Et medica feuit Scholtxius ipfe manu, Horto quem mundi merito vocitemus ocellum, Immo eui tot tu par nihil orbis habet. Tu vero hortorum indigitat quem Florapareti, Viue rofis longum, vtue diu violis: Sic tibi perpetuo facundus rideat hortus, QuemZephyrt totum mulcent aura tepens: Calefies abeat & donec ferus m hortes, Ipfafenedutufictibi vernet Hyems. Clarissimo Viko Ucojo Lc£tio. I C. Elegia VI. i A Vreaprunatua populatamuntra villa Mtjfamihi.guftu quam placuere fiso, Tam mihi difphcuit tam itsfti caufa doloris, Et lacrymis lacrymasaddere iufiit amor: Sed quid agodtex eft hecfiuiferrea belli, Sfusferuare decet perdere eunde fimul, Interea cur nos non confolemur, amice, Quos hic nulla premit vindicis ira Deit Ecquid.n.eft melius qua, fi volet id quety Nutrit Pro patria & vera Relbgione mont Immo vide,fi rem propius di/pexeris omnem Nontenuiffefatis ne videar e modum. Ecquis enimpofiitpopulatam credere villam,