00118 E.v.Steinmeyer, Die kleineren althoch- deutsehen Sprachdenkmäler. (1916). Item, erbam, que dicitur sigillata^ eff odies et interim, dum fodis, die: Christus uüart geboran, in crippa geuuorpan - her thas bTänka""ros’,de" quocunque colore sit, nominetur et possessor eins nominetur - geuorpan uuirdi pater noster canatur totum et X uicibus repetatur illud theotonicum et semper sequatur pater noster totum, cumque canitur et eins finis r sed libera nos* dicitur, tune cum utrisqu?T~manil5us'"'ä terra ’ab- straitur et postea nunquam ad terram ueniat, sed caballo in fronte suspendatur, qui uermem habet, tamdiu eousque mori atur. Qui caballus ad curren tem aquam non bibat nec in ulla aqua balneetur nec ullu« dorso eius insideat, sed über ab omni onere pascatur, donec omnis uermis moriatur. Qui canem hoc medicamento iuuerit, deinceps non po- terit ulli animali subuenire. (Paris, Hs.louv.acq.lat.556.) vgl.LDeli3le, Mss.latins et franpais 2 (1891)400. + ^sigillata = sigillum Salomonis Abd.Gll.5,509 Anra.l; rartilia id est sigilota CGL.5,652 nnm.5. Bächtold-Stäubli, Hwb.d.d.A.IX, Sp.859 (Ohrt).