00007 O.Bberroann in Hess.Bll.f.Vkde.XII, S.182ff. Im Magnum Speculum Exemplorum (Cöln 1618) heisst es in einer in Cöln lokalisierten, ziemlich langen Erzählung "Daemon evellat oculos tuos, & stercoribus impleat loca vacantia." Während aber sonst am Ende jeder Erzählung dieses Spekulums die literarische Quelle verzeichnet ist, steht hier nur am Schluß: Collector speculi huius, also mag die Schnurre wohl mündlich umgelaufen und so dem Verf. be kannt geworden sein. Weinreich bemerkt hierzu (in: Hess.Bll.f.Vkde.XIII, S.194 ): "Sie [die Form_ liegt auch vor im Democritus rideris, Amstelodami 1655, wo es S.52f. heisst: Narrat author fide dignus fuisse vetulam etc. Der Spruch lautet: "Daemon eruat oculos huic vetulae et foramina stercoribus repleat". Schluß: Fides sit penes authorem. Jd certe non est dubitandum, Daemonem eiusmodi artibus saepissime simplicioribvs illudere."