J.Chr.Frommann. Tractatus de Fascinatione. 1675. S.7O6f Sic Psalmo 109« tanquam magico incantamento qui- dam utuntur, certa persuasione ducti, contra quemcunque ardua haec & dura pronunclassent soluiu verba, illum protinus vel interiturum, vel ut longissime annum supervivere non posse, notante Wiero lib.5.cap.6. Dn.D.Geierus, Comment.in istum Psalm.pag.661. non tantiun e Delrio refert, male- feriatos isto abuti ad deprehendendem furem, sed & e Calvino ad.vers.6. detestabile onachorum, praecipue Franciscanorum sacrilegium notat, quo conduci se patiuntur ad recitandum hunce Psalmum quotidie pro .bis, qui hostem suum capitalem vo~ lunt perditum. ’lmo dn regno Galliae’, addit Cal- vinus, ’scio primariam quandam foeminam conduc- titios ex Franciscanis habuisse, qui unigenito filio hac forma imprecarentur.’ Ast magici in- strumenti loco Psalmus sic & eum in finem recita- tus est. Qui enirn verbis sacris in finem aliurn, ad quem Spiritus S. non intendit, utuntur, iis- demque virtutem aliara in promissione bei non fun- datam tribuunt, & non ad hominis salutem, sed noxarn abutuntur, Jaagiae saltem indirectae notam non effugiunt, eoque magis incurrunt, quo fir- mius propter recitationem mala eventara credunt. Finis Spiritus S. est ostendere in prima & secun- da Psalini istius parte, adversitatum, quibus Da- videm Doeg Idumaeus, & consimiles alii Saulis assentatores in ejus perniciem <1 necern conspi- rantes afflixerunt, rravitatem, & conceptae inde a Davide indignationis per vehementissimam impre-^ cationem significatae aequitatem.