Volltext Seite (XML)
74 ' Nluki.idorvanje teho ^zenja Praudosz, workotreii Sswjei niczo ne- wje, ale kotruZ nas jeno ton ßwjaty Duch wuczi. PschetoZ,so ßo cziPodjanszy sKrystußo- wemiSslowamipschett0 schlepru-a: ü vi8 in vitain in§re6i §cc. chreschU ty kZlwenju nuz hier, da dzerz re Boze Rasnje. Da ßo to hinakwukladze: a wopokaie, so c.^l Po- djansze newedla,schto Bo^eKasnje dzer- ^ec;r)eka, hewak bychu te^skowa hrnak wuk.adowali.Tehodla )e naschePosnache wjestea wjerneso zanu-ruhu Praudosz, aby wjecine Aiwenje rnrec^ nemozemy, dy.lt ro, so Krystus steho «swjeta kßwo- jemu Wotzej schok je. Pschitej Wjery chzu ja wostacZ, tu nedyrbi mi ton Cierr ani powalicz, ani sebracz. Nastrolecz derje me motle, amoje Sswjedomnje ty- schick, pschetoj jaderjewjem, so lemumo- je Pucse, (ro je moje hegen Aiwenje,) ßlabe ßu. Ale tu je druha Pucz; po ko- trejz niz ja, ale Krystus, we tej najwet- sche) Poßtuschnoszi kßwojemu Nebeßke- mu ÄZotzej kodu; Teho nebudre ton Czertnidy sa nepraweho aby saRjesch- nika ßud^ic^, tehodla chzu ßo ja jeho tetz mozowacz a troschtowach Pschetoj we tem scho wobsteji, so ja tonSkutkweWjeri sapschrmnu. Na te- mu Wottendzenjua Skurku Krystußo- wemu niczo nebrachne, Krystus je scho dokonjak, a wono jeno na tem leju, ßo bychmy ßo teho wjeßzje troschtowali. Wjerischty temu, da jemasch, newjerisch pak, da tessch nesmejesch. Tat dyrbi nascha Praudosz wot nas precz wsata a naKrystußa, a na jeho dobreSkutki, aby na jeho Kod kWotzej stajena byd^, so bychmy prawje wedreli, na czo ßo spuschczeczmamy. Pscheroz, dybyna na- schinu Skmkami a Doszcrinen>om, na naschej Spowedzi a Roftaczu (ka,z ßu sa- starstu wuczeli,) tak welje lej'-alo, dane- bychu ßo nasche Wutrobe zenje spoko>li. Pschetoz kak da bychmy molt wedücz,dy ßo dosz roflaltli, spowedali a sa nasche Riecht dosz c^intli ßmy. Tehodla je to nasch luby Kn es IE- sus Krystus zylje wot nas precüvsal, a na ßo stajil, so bychmy ßo na lo safoüli, so nascha Praudosz rjeka: Jeho Kod, Jeho Wunrrecije, a Jeho Dosz clinenje. Tu zadynZwybel w)azy nete, pscheto^ra Parschona jewoßoka a wulka menujzy ton Ssyn Lou ßam. A ton l'jeschcze to ßam wot ßebcnec^ini, ale won ro czi- ni, schto^ jemu ton Wokz ßam poruc^ik die, menujzy, sobynam wot Rjechow a Ssmercze pomhak. Kajz jeho tejsch te hodla ton ßw. Jan ro Iehnjo Bore menuje. Tak widzi, wascha Lubosz, kak wulzy jararu we tem'Szenju scho rusno stajene )e: So nascha Praudosz nizwe naschim Cunenju aby Wostajenju wobsteji. 2ll- so Lrxstus kworzej dze. Dyz ty tajku Praudosz psches Wjcru masch, powm czin teisch dobre Skmki; a staraj ßo, so by Bohu, tak derje hacz mozesch, po- ßkttschny byk. Predy hacz pak we two- lejWutrobr prawu WjeruapraweDo- wjerenje naKrystußa nestastsch, nebu- dzesch ty zadyn dobry Skutk cnnicz moz. Ta Wina jeta: Twoja Wmroba j- hjeschcze