Volltext Seite (XML)
Hela ani Ssmercs ale lutaNada a Lu- bosz byd' dyrbj, schto da chze jeho nawa- bicz? S -ßs, schmZ ßo remu nochze dacz nastrozecr, a ßo wor Vsudjenja a Tammja nochzedacz wotpokasacz, dyz ßchschi, so chze Boh na te mjcsto we jeho W cicmaj R-adu namakacz, diejz won p la ß vojcho Bttscheho Czjeßku namaka, da ja newjem, schto jehohewak chzyko nawadicz, rroschrowach ady na- stroZecz. Nejßmy pak my jara besbolni, tnpi Ludijo, so my nikomu nochzemyjeno je ne SslowcM kDobroczi dierzeci, dyi chze nam tolla Boh schtrke nasche Rjechi to kDobrocZi dieriec^. A dyz my njekomu jeno jemWokomiknenje nasche Ssudzenje spuschczimy, so chze won nam ßwoje Ssndlenje do Wjecznoszje spusch- Schto pak nam pomha, dyz my io nechmmy? ale ßo radsjo porem He- remplu tehs Sswjeta, dyZli nascheho ne- beßkeho Wotza rychtujemy? niczo wja- zy, kiba, somy ßo sNadydotej najwet- schej Nenadv sastorcLimy; a d.zejzbych- my hewak nadneho ßmjelnehoadobro- cttweho Boha mjecz mott, kam scttnk- my ßebi jeho kNepftheczelej a nawabl- my jeho Mjewu a kSchrrafi, pscheeZv wo ßebr. Tajku Hubenoft dyrbeli my ffwjeru wopomnicz, a nasche Ziwenje tak ksche- szijanszje wuknycz nawozicz, so by ko>z- dy, Pfcheczeljo tak derje, jakoNepsche- czeljowidzitt, somy prawi Schulerjo Krystußowi ßmy, a so mamy rajku Wutrobu, we korrejz jene nedogrumo- wane Zorko teje Luboszje je, kotrez nidy nesaprahnje. To nam schirkrm nasch luby Woezecz we Nebeßach, pschcs ßwo- jeho ßwjacehovncha, Lrystußa dla, nad- nje sposchczrcZ, Hamen! Na piatu Ncdzelu po ßwiatci Trojizy. Sslysch moju prostwu schak, moj IEsußo, moj No;o, pschindZ do moj vom a vuch, a daj mi twoje Sboßo, proza, vzjeto, Lumscht, des kcde pomha nam. Vzej; pak ry sNadu ssy, tarn pschrndie Sbozo knam, Hamen! Kneze, ZEsußo, na iwoje Sstowo a moju Psckikasnju p^chr'bli'z'uja ßo ja nj>lk ktedi, so by moje Dzjeto psdes tvßame ßwecz<ne bi-io, a ja tejsch snrojeho sboznych chnjazcho Ssiowa kraßncbo Troschta dostat. Kcedr ßo ja njetk szytej Wmrobu modljr: O nar>ny I^fußko, rczi pschiblizuju ßo, na nvoju Kama Radu, ja pyttam twoju Nadu, njech Krepka namnepanje, da Droscht ßo Du scht stanje. Njech ßo mi ton dwojakt Troscht mojcj Duscht dzenß stanje: C o me mojtch Rjechow dla nvchzesch satamacz, ale sNady hohrjewsacz. Za ßym pvar sPj^ ttom jedyn rjeschny Cjlowek, mojich Pschestupenjow je wjajy, dyzll m^jich Loßow: Ale, inj! ja ßo tejsch haben twojcho Sstowa djerzu, ty Pjetrej a druhim Rjelchmkam prajii ßy; So nejßy pschischot tj-ch kudych Rjeschmkow satamach M jich jako subene Mon zy