Volltext Seite (XML)
dZom wohnlowaju,dy^ myludZi napo- minamy, we prawchsboZnej Wjeri na KrystussowuSaßluzbu ladac^, a ßo te- je troschtowacz, niz pak na cZlowfle do- breVkutkißo spuschcZecs,aßej snimiNe- beßa a wjecznu SboDoscz saßluZicz. Ton Knes Krystus chze tehodla sty- mi Sslowami ßwojich Wuczomnikow napominacZ a wucZic;, kaj; by wedze knim prajicr chzyl: Zadarcre ßej wy Boha ßlyschecZ, Boha pschi ßebi mjecz, a pola Bohabydi, daßo nidie drudZese ßwojmaj Wuschomaj a Wocjomaj wo- broczicz nesm/ecZe, kiba kemni; Jett so me ßlyschicze, da wy Boha ßlyschicze, a jelt so me widttcze, da wy Boha wid.tt- cze, pscheeo^ ro je wuc^inene a wobsan- knene: Pscbes me dyrbi ßo Boh posnacz, besme pak ßo nidy kPosnacrju dac^ ne- budze. Sreho pschindze dalje ta WucZ- da, menujzy: Dyz Krystus jene lubosne Sskowo rec^i, da tejz ro zyle ßwjate Bojstwo smolom ktemupodwoli, abur- nej Sswjet a C^ert nas smozu nare^ czecz chzykaj, so temu tak neje, a so Boh ton Woez a Boh ton ßwiatyDuchsew- schim spokojom nejstaj schtöz Krystus ßlubi a sczim nas rroschtuje. So pak temu tak je, a so to, schwZ Krystus wu- reczi,Bohu temuWotzej aBohu temu ßwjatemu Duchu ßo tejZ spodoba, toßo siehomoze posnacz, dokett Krystus ßwo- je Sstowo sa ßwoje nedzerzi, alesa teho Wotza Slowo, ka)i praß': To SSlo- wo, kotreZ wy ßlyschicze, neje moje, ale teho Wotza, kiz me poßlal je. To je pak takjamlupje a nekmanje reciane , so jo srosemicZ nemoiemy. Dyz tehodla te Sslowa pschi ßebi wo- pomnja tajzy LudZo, kiz ßu na ßwjetne Waschnje mudri doscz a derje wuczenk, da je sa kupe, prosne, nekmane a kniczom- ne Sslowa dZerza,pschetoz po jichSda- chu dyrbjako ßo wot tajkichWjezow,na korn)ch tak welje lejZane je,bolje amor- nischo reczecz. Ton Troscht pak, ta Moz a toZiwenjeM ßo wrajkichlupych apo czlowecznym Rosomt nekmanych Sslowach namaka, to sjewi, so tedy ha klej fchitko prawjeje, dyz ßo dalje wjet- schi Kschiz knam namaka, a dalje wret- scha Nusa nas potrechi. on Kneö Krystus woffanje tehodla tudy jeno pschl tem, menujzy, so praji: To ßym ja kwam reczatjako bjesch- cze pola was bjech. Ale ton Trofthtar ron ßrvjaty vuch, kotreho; moj Woezecr poßiac; bud;e w«nojtm Menj ronßamy bu- d;e was schitko nawucßicr, a wam spom- niczschirko schro; wam prajil ßpm. Psche-> roZ haci ßo runje welje wot teho reczi, da je schak tolla nichro sroseinicZ ne- moze, jeli so ton ßw. Duch podla neje, a nam nasch Rosom neroßwjetli. SchtoZ na to dalje we tutem ßwjatem Szenju napißane steji, to jetoWsbsanknenje te ho ßameho zykeho troschtneho Prjedo- wanja,kotrez ton Kues Krystus sa Bli- dom ßejdzo wtutym schryrnatym Stawi Szenflich Knihow Janowyck ßwoßm WucZomnikam c^inik je, menujzy, so dyrbjacku weßeli bydz a dobriieMyß'e, a ßo na jelw Ssmcrcrj nepodorschici, ani ßo rudzicz a Zaloß-zicz , psthetoz jim