Volltext Seite (XML)
Czlowek neje ntcw druhe hacz ßmer- Wy Wokod teho Czerta. Tak ro- srye je wen nas Cllewekow psch^s ton Rjech knlczomu sczintt, so my tudy na Semi zadyn Kufl Kljeba psched nun se- chcr nimamy, a dyrbtmy cZerpicz, so Won nas ezwjeluje na CZjeli a na Du- Br, amamy hjeschcze Pichl tym Bozi N-ew a wjecznu L>smerczna ßebt. To jeßurrowe, zakoßne, aZadlawe Kra- lestwo reho Czerra. Tolla pak, dyz my je prawje wopo- mnimy, a woboje na Wahn potozrmy, da ra Zalosz, kotruz nry woc Czerra Man:h, na zane Waschlije stej Kraßno- sziu, a stym kraßnymSchazomaWe- ßehom kvschirunanju neje, workorre- hoZ rudy ron IandZel prjeduje apraji: Nebojcze ßo, j<r pschipowedain wam wul- ke Weßelje: wam je ßo dzenßa eon Sboz- nik narodziL. Stajktm Prjedowanjom chzysche ton Jandzel rad nasche) Woczi a Wutrobu, wot tajkeje czertowfleje ZatoszjewotwobroczLcz, anassaßo na to Dzreczatko pokasacz, so by ton SSkutk jeneho, ffraßneho awuzttneho Prjeda- ha dokonjat, dy by nastam pschtneßt, so bychmy teho Sbozntka prawje wo- ladali, a sa naDe Czjelo a Krej spo- macz nawukli. A je wjeszje wjerno, dy by ßo ftaez moto, so by taffe lubosne a weßele Snamjo, sczlowflej Wutrobu sapschijare byto, da by tonTroschta Weßelje wot tajkeho nascheho Sboznt- ka knedogrunrowanju bylo, a bywul- zy pschewazllo schitku Zatosz a Schko- du, korruZ wot teho CZerta mamy, hacz je to rnnje wulka a wjeczna Sckkoda. erxyz da rny rak teho Czerta chzemy pschewlnycz, sewschtrktm jeho Iy- dom, Njewom, Helu aSsmercz/u, a psched mm secher bydz, daßojeno stacz dyrbt, psckes ro ßtotkePoladarye a Troscht cejeW-ery, wor korrehoz tu dy ton Jandzel prjeduje a prajt: wam je ßo con Sbormk narodzii. Dy^ tajkö Poladanje prawje do Wurroby panje, da je ta Wjez bjezom dobyta, pschetoZ ftem chze ton Jand^el tajke Myßle do nascheje Wurroby saptßacz: TonC4ert je me a wschitkich Czlowekow hubenje do Haniby pschmeßt, a wobßynyk, do BozehoNjewa a wiecZnehoSaraman- stwa saczißnyt, to je lejder wjerno, ale tak wulka ta Schkoda neje, tonSchaz, kotryZ mi Boh dat je, je psches Mjeru wetschl, memrjzy, so Boh moj Knes, tak hubenje tu Czlowstu Scklachru ne rv obßyn-e, aby we nej nebydli, kaj^ nje- dze ton Czert tych Czlowekow webßy- nje, ale won bu ßam wjerny Czlowek, tak so boifta a czlowska Natura, we Krysiußu, jena Parschona bu. Tak bliflo ton Czert teniu CZlowekejpschindZ nemoze. Pscheto^ hacz won runje te ho CZloweka wobßynje, da tolla ton Czlowek wostanje Czlowek, ton Czert wostanje Czert, a ftaj dwjerosdzjeleni Parschont a Naturi. Bozl Ssyn pak je czlowflu Naruru na ßo wsat, so ja sWjernoszju prahcz mozu: Ton Czlo wek je Boh, a Boh je Czlowek, weje- nej nerosdzjelenej Parschont. Tehodla je nasch luby nadnyBoh we Nebeßach, I r snewu-