Volltext Seite (XML)
126 tVuki.rdowanje ^zenja c^ak tejsch bydzische ßebi Habrabam pomyßlicz mot, jakotuPschikalnju wot teho Wobrjcsanja dosta: Luby, schro di-rbi mt krej Sboznoszi pombacz, so ßo ja stary Muz dyrbu wobriesacz dacz? Schro dyrbito jenemu Dzjejzju pomhacz! Aby schro je hepsche po rem Wobrreiatyu jako predy? Dn by Boh tö Czjeko hmajksche mjecz chzyi, da by- dzischeje derje hinajksche sczrnil, so by ntczo netrebaio wotrjesane bM. Tat by ronRosomprajii, nemoze tejsch hinak pomyßlicz, dyz chze na-mudrischi bydz. Ale dyz pecznjerny ßo wopraschowacz, cZohodla je Boh to, aby druhe pschcha^ sat, da je rsn Czerr hjerom dobyl. Kajz my ro na rej Jyvt we Paradisu widzt- my, ra mjejesche tu Pschikasnju, so ne- dyrbesche wot teho sakasaneho Schtom- nra jysz. Jako wona pak tu Pschikas- njusWoczow staji, ama teho Czerra poßiuchasche, czohodla dyrbjai Boh ro sakasacZ, da wona dZjescheprejcz, sapa- dze do rjeschnej Nepoßtuschnoszje, ko- rrejz dla my hjeschcze wschizy czerpicz dyrbimy. Tehodla dyrbimy stajkeje Pschikasnje teho Wobrjesanja ßwieru wuknycz, a ßo smolom po rem sadzerzecz, so dyz Boh schto pschikaze, praji aby czini, da dyrbisch ty rwoju Hubu dzerzeez, na twoje Kolena panycz, dalje nepraschecz a niczo neprajicz, ale czinicz, schroZwon rebt pschikaze, poßiuchacz, schtoz rebl pra- jt, a ßebi dacz lubicz, schtoz won cztm. Pstbetoz Boh ßo nochze dacz wot nas mischrrowacz, kiZ my wot v;je- cil tebo Njcwa.NjeschNlZY a Lharjo ßmy. Pscheroz;eho Raöa, Sslowo a>Lskur- k!, ßu NÜM tak zylje jara woßoke, so je srojemicz nemoZemy, a tolla ßmy my ra-zy ßlept krobii Bkasni, kotrylnz ßo soa, w je niz jeno srosemja, ale tejsch he- pe sczmrcz moZa. Tehodla praji Jere mias derje: Ta cziowfla wucroba je tajka sia a saßatta, so ja nichco wugrun- rowacz nemo;e. Dokelz da My wot Na- tury Mjke sie Waschnje manry, da dyr- beli naschu Mudrosz na Bok stajicz, a ßebi pscht bojflich Wjezach a Sskurkach pomyßlicz: Sda ßo mi körne, da wo- praudlje zana druha Ursacha neje/ hacZ so ßym ja jara wulki Biasn, korryz ne- moie tll bojftu Mudrosz srosemicz a sapschijecz, pscheroz na tem me moja Lu- posz a «sleposz sadzjeia. ?*ak da je Njerko to stare wobrjesanje jedyn Hexempcl kraßnejeWjery, so Habraham a reho Worroczzy ßo nejßu na rajkej Pschikasni postorczili, ale ßu te-ßanrej namjeszi poßiuchali, a nejßu ßebi pomyßlili: Ey ro je torna Wjez, so ßo my stari dyrbimy dacz wobrje- sacz, Boh je neje tak rnjenit, wonodyr- bi hinak sroftmene bydr, (runie kajz ßu ch Wußrnewzy rych Sakearn, ntow wot teje Chczenizy a Bokho Workasanja ryczeli) kaba cbzyt Boh lache torne W,ezy pschikasacz, so by lo Cz-eio wob- rjesane bylo? kczomu rejsih dyrbjaio ro bydz? Tak woni ßlbi nejßu pomyßlili, ale ßu smolom po rajkej Pschikasni ßo sadzerzelt, a wobsanknyli, dokelz je Bol le tak pschtkasai, a chze je taknyecz, njech