Volltext Seite (XML)
off Summer-Fleeschersch Schtaige sein, wörd doas Biest anne Koatze gewoahre, fängt oa zn gärschn und mir groade zwöschn de Beene. Na, o weh, die Bescherung, iech lag mit majng Tovpe und 'n Kölbl öffn Schtaige, dr Toop woar azwee, abers Kölbl hoattch doach kinn rettn. Schwunrpse hoajch keene kriegt, weilch nä derfür kunnte; iech müßte namol nva Fvarbc giehn, aber dr Hund blieb derheeme. De Malerei wnrd acht Tage vern Schissn fertch, 's woar mr oals siehr schiene gerotn. 's Schissn woar nu do, 'n Sunntch kriegtch vun Voater an Fönf-Psennger, do kunntch dermitc anne Ortentierungsreese machen. Iech bie flux lusgezojn, weilch woßte, morne zieht dr Grußvoatcr mit mr. Do hojch o oalls drschniebt, wus woas Jntressantcs goab, troatch derzu. Do woar anne Seeltajnzerei, anne Tierbude, a Taucher, a Feuerfrasser, a Kreuzerbudel sd. i. ein Kaspertheater), anne Neitmoaschine. Ba dar kunntch nä widerschtien, do lietzch dann Föns - Psennger wechsln und hoppte o druf. Nu hoatch noa zwiene Pfennge, do gingch dermite zun Drehvogl, do wnrd amol gedreht. Derbei ge- woannch zwee Mahlweisl, die wurdn dr Motter mit heem- genumm. Nu gings wajter. Iech wullte doach 'n Gruß- voater vun ganzn Schissn Bescheed gähn, derfür woarch doa 'n Sunntch schune lusgezojn. Do woar nu die Mord- geschöchte, do kunnte ees schtunnlang schtiehn, derno an Barge 's Koarlinelschpiel und 's Kegelschiebm. De Schiss- budn und die Ausschreier, oals doas kunntch mr imsunst oasahn, sugoar bis zer frohn Aussicht biech nuff geklattert; derno woarsch Zeit heem. Nu woar dar erwoartete Schisj- montch do. „Grußvoatcr, iech früh miech aber off Noa- mittch," meentch iebern. „Frähtch oack nackt, doaß dr nä 's Hemde zerraßt," soajtr. Früh zug die Rewelle dorchs Dorf, im 7 woarn se schune bann Ktenche, do broachtn se dann a Schtändchn, derno troat a bössl Ruhe ei. Unterdassn hoattch 'n Grußvoatcr oalls demoaschkriert, wuchu oalls wullte hie- sührn. 's mochtn su bale zwee Schtunn weg sein, do wurd wieder Labm an Dorfe. Im a ölfe a dr zwülftn Schtund hultn se nu daun Kiench oab. Iech bie mit dernabm har- gezojn, wie vill ander Juugn und dochte su vcr miech, wennch war grüß sein, machste dann döchtn Treedl o mit, mir gefiels. Nu woarn se endlich ban Kratschn vagekumm, do wurd nu Halt gemacht und ufmvarschiert, und enner vun Pfare runter dar brüllte: „Gewehr bei Fuß, tret ab!" Do drehtn sich oalle imm, derno namol imm, ging vunander, schtelltn de Flintn zusoamm und roammltn an Kratschn nei, oas groade enner blieb hausn, dar toat ba dann Flintn Wache schtien, dar hvat mr Leed geton. Iech tam- perte nu schiene sachte heem, denn 's woar möttlerweile Möttch gewurdn. 'n Grußvoatcr drzahltch de ganze Men- genke, die'ch do bcschnoarcht hoatte. „Na," meentr, „wenn mr do su im a hoalb dreie derheeme fortgiehn, im die Zeit kumm se derno immer runder getor . . . ., do kumm mr groade sn zurajchte zun örschtn Schüsse." Wie mr nu aber off de Wiese koam, do schtoand schune a dr Oabschperr- leine oalls vuhl wie de Mauern, o siehr vill Bihmsche, denn da örschte Schuuß woar oallemol a Ereegnis, do wurd su geweift, woäs dar Kiench su vcr Ausloatscherche gemacht hoatte 's Juhr ieber. De Schötzn woarn nu raus, vern Zelte wurd zu Ehren des Kicnchs a Kuntermoarsch ufgefuhrt, dar kloappte aber doasmol goar nä; do hoatte Hoanserlies oas Unteroffzier anne foalsche Wendung gemacht und dr ganze Zug schtoand verkehrt, dar mußte nu zer Schtrofe de örschte Wache ieber nahm. 's ivurd wieder kummandiert tret ab und nei gings as Zelt. Nu wurd die Sache geschpoannt. Dr Oaweiser hoatte oalls zurajchte gemacht zum örschtn Schüsse. Flintn- sahrme hoatte o 's Zeechn gegahn a de grüße Glocke, doaß dr örschte Schuuß füll oabgegahn ward», aber dar Kiench foand ju eewg de Scheibe nä, dar zielte örch lange, eh ar schuuß. Aber off cemol gings lus, de Manul a dr Scheibe koam flux oalle dreie rim, aber getroaffn hoattr oack an Barg. Nu wurd die Sache immer geschpoannter. De Scheibenbedienung machte nu ihre Faxn, woas 'n Publi kum vill Schpoatz machte. Nu ging o 's Loffeuer lus, se hoattn o an ausgeschtopptn Hoasn off an Märschl gesoatzt, dar füllte Dukoatn sch Do hoatte aber de Mechanik versoajt, se kunntn immer a ar Schnüre ziehn, Dukoatn koam keene raus. Dar Deebs woar nu verbei, de Mensch- heet toat sich nu verteeln. Nu wurd mr aber dr Grutz- voater und iech zweerlee. Dar wullte nu glei off de „Frohe Aussicht" und iech lieber glei offs Schissn. Na, a Wider- schprechn kanntn mir Kinder früher nä, do gings flux öffn Barg. A soajte, dort machn se immer Eulndinger, do ös Schtvlle und Theisch a dar Bude und doas hür mich a bössl oa. Mir toat nu nä groade oalls gesoalln, se wurdn moanchmol o a bissl gemeene; o majng Grußvoatcr gefiels nä lange. Nu gings aber offs Schissn, do hoa'ch nu 'n Füh rer gemacht. Zuörscht gings zun Seeltajnzer. 's letzte woar derno ba Bratl-Schteudncrn, do gewoann mr a jeder a Vörtl Mohkuchn, dar wurd o flux mit heem genumm. Nu koam mr ba Blatl-Röttersch Bude verbei, do soatzner zwiene örönne, die rufftn majng Grußvoatcr nei. A ließ sich noa a Täppchn Bier gähn, und mir ließr, weilch oalls su schiene gemolt hoatte und brav gewast woar, a Poar Schpritz- wörschtl breng. Früher woar abm 's brav sein und 'n Ajltern poariern mihre a dr Tagesordnung wie heute. Vill mag wühl Sie moderne Erziehung schold sein und die Ei- böldung, Kinder dörsn nä geschtroft wardn, doas ös anne Gobe Gottes, wenn glei de meestn vu dann nä oarscht mie a an liebn Gott gleebm. Doaß mr su anne Jugend hoann, die sich aus niemand woas draus macht, sein die Ajltern falber schold, weil se zu vill 'n Wölln kriegn und zu wink Gehorsam herrscht. A poar Beispiele: Iech koam verwichn ba an Hause verbei, do schpieltn zwee Majdl Boall min- andcr. Do ruffte anne Mutter ihr Majdl: „Lenl, Lcnl, kumm oack fix, loof amol zun Fleescher." De Antwurt woar: „Ach nee, iech hva ötze keene Lost" — und die Motter mußte sich ihrn Gang salber besorgn. Schpäter amol kumm iech ieber Fajld, do kummch derzu, wie a poar siche Vorschtn a a Kornfajld neireitn und Blum raushuln. Iech schpreche, „ihr ward doach nä a dann Korne su rimreitn." De Ant wurt woar: „Doas ös doach nä dei Korn." A andermol giehch noa Feierobd offm Wajge und kumm ieber an Kreuz- wajg. Do schpielte o anne Horde, se roasn hie und har, ruft und runder; off eemol rannt enner a miech nei, dar hoatte miech nä sahn kumm. Iech schpreche: „Kinnt ihr nä a bössl besser ufpvassn, wenn nu a Roaöfoahrcr kimmt, woas koan denn do wardn." Die Antwurt woar vu enchn: „Doas gieht doach Viech nischt oa." A Beweis derfür, doaß doach die Erziehung nämi off dar Basis ös wie früher, 's fahlt abm a bössl moralsche Erziehung vu derheeme. Su anne Antwurt älteren Leutn gegenieber goabs zu unser Zeit nä. Wir krigtn o a dr Schule 's vierte Gebot töchtch etgebimst und hoattn ver unsn Ajltern und erwachsnen Leutn Achtung und Reschpekt. 's ös abm doach nä jedes Kind fer die koameroadschoaftliche Erziehung oageläht, ba moanchn Mächte abm doach 's Rittl oder Schtäckl a bössl noochhalfm. Iech denke, iech wahr nä ganz unrajcht hoann. G.Sch. Sprüche Jedem Tag eine Tat geben, Jeder Tat das Herz, Und darin Gott erleben. — So gehts himmelwärts! — * Wenns um uns her wettert und stürmt, Wenn sich alles gegen uns türmt, Menschen, an die wir geglaubt, Hoffen und Halt uns geraubt, — Da mengt Gott sich darein Und zeigt, als könnt es nicht anders sein,