Volltext Seite (XML)
fignificantia attinet, qualia funt, alicubi, hic, ubifo* (jrc. quando de Deoufurpantur, non modum pra- fentia 5 fed tpfam tantumprafentiam denotant. 13. Si vero rigidius ea urgere voluerit, pari jure efficiam, ipftm Deum ejje locum hoc modo: particu la: Ad,in & ar/W.&c.fignificant locum,ut Gramma- tui tradunt. Ghriftus a. Johan. 20. inquit: Afcendo ad Vatrcm meum, & Deum meum. Ergo Deus erit lo cus. Sic Johan. 1. Verbum erat apud Deum, & IN fimt Dei: Anima juflorum funt in manu Dei, Sap. 3. Ergo Deus eritlocus. Abfurdum. 14. Ad haecipfi Philofophi non concedunt, ejufmodi particulas femper denotare differentiam localem,feu locumpejitivu. Quis ignorat, particulas, fupra t extra,proprie denotare locum ? At Ariftoteles in libris de coelo multotiesait, fupra & extra coe lum nullum efle locum ■, locum negans,'vocibus tu, quae alias locum fignificant, utitur. Nam fi fupra & m/vubipofitive fignificarent locum, & non po tius privative Tumerentur, in infinitum fieret multiplicatio locorum. Non igitur tam rigide pro- prtam fignificationem vocabulorum ubiq* urgere poftimus. ij. Falfiflimum etiam efl, cum Deum ubique efledicimus, nos nonnifi localem omniprafeutiam concipere pofle: Deus namque in omnibus locis & ubique effc dicitur , non for mali ter per centa&um , quantitatis dimenfiva fed effeBive feu caufaliter qptr contaBumvirtutis,- non enim hac locutione locis Deus includitur & continetur, feditaomnipradens efle creditur, ut fit fupra & infra omnia loca, fi ma ximi forent infinita. i6.Qua::
