CONFVSIONS LINGVARVM. t4f 5. Nc icaque Dto affricatur caufa ulla, impellen* hominem ad ma le agendum, aut efficiatur idem au- thor alicujus peccacilli, prseftatlocointentatoris fub- ftituere, non tentator, vel potius htfrv Graecanicam» non malis fcilicct. Questio VIII. Germanica.;: CMeritone B. Luthert* criminandite, ob adjeftk« nem cxclufivd 2ftle inlRom.g,^ tg. faffamj i Vft. Immeritoprorfus. Quiai.r£ 7n^"offi cium, non tam iiteralem, quam fenfaalem Trala- tionera expedfcit. 2■ Jam Germanifminoftri proprietas requirit/U* cum de duobusJermo rtt, quorum unum affirmatur , altem rum negatur ,-particula / addatur affirmatio ni> Ut en altera parte negatio fit ehfortior. 3. Similis autemoppoficio, cft in tota difputatio- ne Paulina, fcil. aut ex Lege, auc Evangclio: aut ex fide, aut operibus hominem juftificari. Sed non ex lege vel operibus. Ergo ex folo Evangelio vel fido. 4. Alibi aequipollentes particul® idipfum infe runt, ceu funtGratis,pergratiaro, niffifine Confes Rom.3jV.23.Cap.4.V.6. Gei. 2,v.r6. Eph.2,v. 8. y. Immo.ipfafcripturafacra, eundem modum-j interpretandi obfervat.Chriflus enim ^.etr^deu Deo, ex mandaco.przeftandam Devt.6,vu3-& i4.particu- \h(Mv*diw> reftringit,Matth.4. y. 10. Similiter enun- ciacumapudMarc.i3>v-32 *xplicaturMacch.z4,v.$6. VOCCJiovfgf'. 6 An-