55 ~S- A poča: „Što so nječini, Zo błowa tebi šĕdźiwi? Praj, bospodarjo rozbladny, Kak dźe so ći na stare dny?“ „„Ja stary? hižo šĕdźiwy?““ Psyk mćrči z bnĕwom napjaty; A dokelž lĕtow dwanaće Kćsć nĕkotru žno brymzał je, Duž tupe zuby wošćerja, A kaž so wĕ, złe pobćrša. Micmica trocbu zborbi so A rjekny: ,,Žane młodźenstwo Tež na zubach ći widźeć njej’; To pytnu pak, zo bordźerjej, A było tež na stare dny, Je wĕrnesć płonuch kisały!“ (30. [ 12. 1848.) yC-. — 44. Přłpoznaće. „^y, słćnčko kralo, słyšało, Što piše swĕt a hwĕzdarjo, Zo wyše starych dwanaćich Planetow hišće wjacy jich Pod njebjom hłudźi ćĕlesow Na šĕsć a sydom dźesatkow?“ Tak zawołachu wćndano Ći stari znaći dwanaćo.