ł J. T Duž hołbik zaso zakurča: „„So, rjeńša, njezrudźej, Što hnĕwaš so dla ščuwanja? Swĕt teho hĕdny njej’. Štĕž wĕri kleskam přisłodnym, Swĕj pokoj předawa, Štĕž wĕri huham jĕdojtym, Mĕr nihdy njenam’ka!““ (io.(9. i848.) 40. Zbože a nuza. [25.] J^a drĕzy nĕhdy zetkało So zbože z nuzu je, „Hej, stej! ty złote dźĕdatko“, Duž nuza wołaše, „Kak dźiwne sy mi po drĕzy, Praj, štĕ de pušdi njemudry?“ „„Ja pytam““, zbože wotmołwi, „„Sej muža druheho, Kiž by mĕł kbribjet sylniši Za moje brĕmješko. Tĕn, kiž je dotal nosył je, Je mało lĕtow ćeřpješe.““ „To sym ja hinak swĕrniša“, Duž nuza wurazy, „Haj, tajkich błaznow pytam ja A tajke khribjety! 4* T ~~5-