-4- 49 -I* Wulka prjćdcy zwĕrina Sćuwaše tu mjeńšu, Dostać mĕnja bjez dawka Swobodu ćim rjeńšu. „Nĕ, my ničo njedamy!“ Zhromadźizna wobzamkny. „„Dobre, dobre!““ wotmołwi Law kral briwy třaso, „Prut a kij sće rĕzali Kĕždy nĕtko na so, Ja sym kral a wobswĕdču, Zo za ničo njesteju.“ Zwĕrina bĕ wotešła, „Ničo njedać“ słodźi, Ale što so wukopa K jeje wulkej škodźi? Mĕsto zo law škituje, Žerje wĕn, štož nadpadnje. A kaž kral, tak poddanjo, Stož so lubi, bjeru, A kaž mĕža, mordujo Jedyn druboh’ žeru; Kĕždy w kraju swĕj knjez je, Dĕńž joh’ druhi njepĕžrje. Mudračcy! tu přikład je Swobody bjez dawka. 1 IV. 4