4- 398 -f- lři. Swobodnosd je wulka suknja ^Bjez rukawow, prĕdka, zadka a kornarja. 17j Sti'iž swĕt po krasnej zwonkownosći sudźi, j_M6hl na swojej khudej maliĕkosći husto zadwĕlować. 18. Rozym njewobćeži liihdy a tež nihdźe njezeskodźi. 19. Přećelstwo z ĕesćenym mužom je kwĕtkowy wĕnc, Kiž woboje skrćnje pyši. 20. Slĕbročistu da Bbh wodu žćrlić, Ale jeje sudobje ju womaza. 21. Stćž nima lćšta swojich žadosćow so wotrjec, Namaka přeco wurĕč jim dosćiĕinić. 22. Do ĕim wjetšich ĕesćow šelma zalĕze, ćim hbrši ludak je A zasłuži ćim wjetše zacpjenje a plisty. 23. Kjerozymni přećeljo wjacy zeškodźa dyžli ĕisće žani. 24. Zwuĕenje pomjeńši hćřkosć tež nsjwjetšeho horja A najhćršeje hubjenosće. 25. To je wobžarowne hubjenstwo, Zo je žiwjenje wjele ludźi wobstajna robota Bjez wšeho wužića žiwjenja A wjesołeho pohladanja k njebjesam. 26. Nuza dźĕše nĕhdy na žeńtwu A po dołhim pytanju woženi so z druhej nuzu, A bu wĕĕna nuza ze swojimi dźĕćimi załožena. 27. To je pokleće njeprawdy, zo jej přeco druha njeprawda za pjatami dźe. — Přez bože wodźenje pak porodźi nje- prawda spočatki nowych dobrotow. Jako Bćh dobre a złe dary mjez zwĕrjata wudźĕleše, dćńdźe so lesć na lišku, sprdcniwosć na pĕołu, pomjatk na słona, mćc na lawa a swĕrnosć přińdźe na — psa. Prdznistwo je donijacy paduch a lĕnjosć łazy tak po- małku, zo ju khudoba bćrzy dosćĕhnje. Sprćcniwa dźĕławosć je maćeř zboža; štćž chce so ze zbožom spřećelić, dyrbi z maćerju dobry być a ju lubować. Sprćcniwosć a dźĕławosć pak njepřinjesetej samej khlĕba, ale rjadownosć a rćdnosć: wšo w prawym ĕasu. 28.